Liber, Caput

 1      I,  V     |   comparere, domi etiam non tutum dabatur eis habere refugium, sed
 2      I,  X     |        autem solito pretio, urbem dabatur ingredi, hi majorem civibus
 3      I,  XXI   |       neque id effectui mancipare dabatur. Erant autem quasi mille,
 4     IV,  XVII  |            quae ab initio quinque dabatur solidis, duabus marcis vendebatur;
 5      V,  II    |         habilitatem recurrere non dabatur, nostrorum non valentes
 6     VI,  VII   |   suffocata et morticina, quoties dabatur ex his aliquid habere, pro
 7     VI,  XVI   | exhortantes, quanta eis divinitus dabatur exhortationis gratia instabant,
 8    VII,  XXIII |    persequentem populum, tuta eis dabatur requies, habentibus locorum
 9   VIII,  VI    |       summa contexunt diligentia. Dabatur autem artificibus, quibus
10   VIII,  VIII  |    patebant calumniis et cuilibet dabatur ad eorum accusationem locus. ~
11   VIII,  XXII  |    ingredientes. In quo manifeste dabatur intelligi, quia, etsi vita
12      X,  XVI   |           pueris impuberibus. Hic dabatur vere ad litteram intueri
13      X,  XXI   |       hostium agminibus alias non dabatur ei evadendi locus, cum aliis
14     XI,  XXIV  |           viriliter obsessis, non dabatur eis scalas moenibus applicare;
15    XVI,  XXII  |         ad mortem premebatur; nec dabatur referendi vicem, et cum
16   XVII,  II    |       adjacente regione, de plano dabatur intueri. ~
17   XVII,  XXVI  |           nulli longius abscedere dabatur licentia. ~
18  XVIII,  IV    |      sancta, quoties opportunitas dabatur, visitabant; non habentes
19    XIX,  XXIV  |        conserebant; nam aliis non dabatur id videre; erat autem anceps
20    XXI,  XII   |           eadem jam occupaverant, dabatur resistere; nec referendi
21    XXI,  XXVI  |          raptarum rerum, quod eis dabatur, participium. Erant ergo
22    XXI,  XXVIII|     Libani; castra quoque hostium dabatur eminus intueri. Patebant
23    XXI,  XXIX  |          per hostium manus redire dabatur; qui fluvium transierunt
24   XXII,  XXI   |          et ea quantum eis nocere dabatur damnificata, redeuntes,