Liber, Caput

 1      I,  X    |       genus, plebs Deo devota, per hos quadringentos, ut praemisimus,
 2      I,  X    |    consolationis, meruit exaudiri. Hos enim tandem de sede gloriae
 3     IV,  XVII |       generalia prosequamur. Inter hos igitur assidui Martis eventus
 4      V,  XIX  |            sufficientia, retentis. Hos etiam tantis angariis affligebant
 5      V,  XXIII|             quasi extra se factus, hos passus esset ad se pervenire,
 6     VI,  II   |            discurrentes incautius. Hos cum nostri qui in civitate
 7     VI,  IV   |            egressus Orientalem, in hos tales irruit subitus, et
 8     VI,  XVIII|           audaciter involutus, dum hos dejicit, illos perforat,
 9   VIII,  XIX  |        conferrent fugiendo partes, hos sibi habentes obviam, occumbebant
10     IX,  XIX  |         victualibus et caeteris ad hos usus necessariis abundantes;
11      X,  XVII |     decebat tantum principem, nunc hos, nunc illos verbo et exemplo
12     XI,  XXVII|    hostibus serviebant in tributo. Hos evocans dominus rex, et
13    XII,  XVIII|        vias. Quidam tamen asserunt hos eosdem domini Joscelini
14   XIII,  XI   |          et per Antiochiam, ut nec hos nec illos tanti successus
15     XV,  I    |           immistus agminibus, nunc hos, nunc illos sermonibus hortatur
16     XV,  I    |        sumeret indulgebat; sed aut hos qui machinis deserviebant,
17     XV,  XXIII|         contulerimus, non erit qui hos exercitus, et totius robur
18    XVI,  XXIX |        praevenire cupientes. Inter hos dominus rex et qui in regno
19   XVII,  X    |          cum manu dextera, quae ad hos usus de corpore praedicti
20    XIX,  XXXI |            terrore cives concutit; hos damnat, illos absolvit;
21     XX,  XXI  |       nostrum incaute properabant. Hos satis viriliter se tuentes
22     XX,  XXXI | praeceptoris mandato satisfaciens. Hos tam nostri quam Sarraceni (
23    XXI,  XXIII|           spem habere non modicam: hos lingua sua vocant Mameluc.