Liber, Caput

 1      I,  VIII  |        late involverant universa. Virtus omnis locum dederat et cesserat
 2      I,  XI    |           exiguo regnabat corpore virtus. Vivacis enim ingenii erat;
 3      I,  XI    |        potest vestra fraternitas, virtus emarcuit, ita ut infra paucos
 4    III,  XV    |     exercitus, et domini Boamundi virtus prorsus collapsa deficeret,
 5    III,  XX    |         majores essent copiae, et virtus longe praestantior, sub
 6     IV,  I     |          ejus praesentia accessit virtus, et ex virtute fiducia,
 7      V,  VI    |       permittunt ferias, emarcuit virtus eorum, et prae timoris angustia
 8     VI,  VII   |           robustiores prius, quos virtus praecipua et nobilitas praeclara
 9     VI,  XX    |        sunt vires, et omnis eorum virtus emarcuit, instantibus nostris
10     VI,  XXI   |            Tantum siquidem divina virtus eis timorem immiserat, ut
11   VIII,  IX    |       nostris adinvicem, adfuerit virtus divina, et hostibus insistentes,
12   VIII,  XVI   |           solito, cum ecce adfuit virtus divina, quae rebus desperatis
13   XIII,  XXVI  |            ire parant: cum subito virtus divina, qua invita, hominum
14    XIV,  XXII  | indeficientibus periculis, suorum virtus succumberet, singulis trium
15    XVI,  XI    |   supernis auxilio, statim adfuit virtus divina, et in momento conversis
16    XVI,  XXII  |           illa tantorum principum virtus, quae prius armis, viribus,
17    XVI,  XXV   |       ingens Francorum gloria; et virtus gentibus hactenus formidabilis,
18   XVII,  XXVIII| interemptis, defecerat consilium, virtus elanguerat et omnis spes
19  XVIII,  XII   |    dominorum praesentia; et eorum virtus indeficiens, ad animandum
20     XX,  XXIV  |    incessanter augebatur numerus, virtus suscipiebat incrementum,
21    XXI,  XXV   |          omnis nostrorum emarcuit virtus, et evacuata est omnis prudentia,
22   XXII,  XVIII |          facto merito commendatur virtus et constantia, monitis et