Liber, Caput

 1    III,  IV   |    sternitur ejus exercitus; signa victoriae ad imperatorem diriguntur;
 2    III,  VI   |   occubuerant. Spe tamen potiundae victoriae se invicem consolabantur,
 3      V,  III  |  accedentes, et castris illati, in victoriae signum, et doloris eorum
 4      V,  VII  |      pontis praesidium construunt, victoriae signum ad naves dirigunt. ~
 5      V,  XXII | sublimioribus constituta insignia, victoriae dabant argumentum. Erant
 6     VI,  XII  |      periculis, laboris fructum et victoriae titulum reportarent. ~
 7     VI,  XIX  |            rore nostris legionibus victoriae spes et fortitudinis gratia
 8    VII,  XXIV |     victoriam, Nicopolim ex eventu victoriae vocaverunt. Ante hanc urbem
 9    VII,  XXIV |      cantica psallentes, in signum victoriae, domini Tancredi vexillum
10     IX,  XII  |       hostes unanimiter properant, victoriae spem in eo collocantes,
11     XI,  XXV  |     universus exercitus, quasi spe victoriae jam concepta. Ipse etiam
12     XI,  XXV  |        omnibus, portiones congruas victoriae praestat consortibus. Castra
13    XII,  XII  |          proprio, in certum signum victoriae, ad sororem suam et ad dominum
14    XII,  XII  |          divina opitulante gratia, victoriae munus sibi divinitus collatum.
15    XII,  XXI  |          cooperante Dei gratia, in victoriae spem erecti compositis aciebus
16   XIII,  XIII |           facultas. In signum ergo victoriae super eam turrim, quae portae
17   XVII,  X    |     augmentum gloriae et in signum victoriae, et quod maximus gentilitatis
18   XVII,  XXX  |         civitatis turres in signum victoriae collocarent. Postquam autem
19    XIX,  XXIV |      animos, promittunt victoriam, victoriae fructum, laudem immortalem.
20    XIX,  XXX  |      erigunt salutares. Super hanc victoriae signum, domini regis vexillum
21    XXI,  XI   |           supellectilem omnimodam, victoriae argumenta et felicitatis
22    XXI,  XXIII|         possent esse aut usui, aut victoriae signo. Quorum tamen utrumque