Liber, Caput

 1     II,  VI   |            ecce imperatoris adsunt nuntii, monentes ut ad dominum
 2     II,  XVIII|           etiam, qui praecesserant nuntii nonnulli, monentes et exhortantes
 3    III,  XI   | imperatorem super eo a principibus nuntii. ~Solimani vero uxor, quae
 4    III,  XI   |          missi sunt ad imperatorem nuntii, dicentes: Principes et
 5      V,  XII  |      singulis civitatis domino, et nuntii diriguntur et epistolae,
 6    VII,  I    |           CAPUT PRIMUM. Diriguntur nuntii ad imperatorem Hugo Magnus
 7    VII,  XIII |           locantur, et finitimorum nuntii ad principes accedunt. ~
 8    VII,  XIII |     exercitu finitimorum principum nuntii, ad hoc ut pacem impetrarent
 9    VII,  XIX  |                         CAPUT XIX. Nuntii, qui a nostris principibus
10     IX,  XVIII|         contineat. ~Destinati ergo nuntii ad praedictum principem
11    XII,  IX   |        praesens exspectantes, ecce nuntii recurrentes, uno verbo asserunt,
12    XIV,  XXV  |   Antiocheni, sinistra deferentes, nuntii, scriptis et viva voce asserentes,
13    XIV,  XXVI |           est. Interea non cessant nuntii, sed sub omni celeritate
14    XVI,  IV   |           hujus tam sinistri casus nuntii ad regem Hierosolymorum,
15    XVI,  XV   |        lateque positos certificent nuntii et ad subsidium invitent
16  XVIII,  XVI  |    Theodericus applicat. Mittuntur nuntii Constantinopolim, qui domino
17  XVIII,  XXII |                CAPUT XXII. Redeunt nuntii, qui Constantinopolim pro
18  XVIII,  XXII |       obligans, quod quidquid ejus nuntii cum eo praecise firmarent,
19  XVIII,  XXXI |           Porro domini imperatoris nuntii, comitis Tripolitani indignationem
20    XXI,  XVI  |   Hierosolymis, domini imperatoris nuntii, viri inclyti et eminentes,
21    XXI,  XVII |             Nam domini imperatoris nuntii, praeclari et nobiles viri,
22    XXI,  XVIII|      redierunt. Post hoc coeperunt nuntii comitis quaerere, ex quo