Liber, Caput

 1     II,  XXII  |    gratiam digni habiti sunt, ut majora munera reportarent. Apertis
 2    III,  XII   |       habentes prae oculis et ad majora festinantes, verbum de communi
 3    III,  XXII  |          licet plures essent, et majora civitatis munimina tranquille
 4    III,  XXIV  |       recipientibus. Et fortasse majora utrinque ardentibus odiis
 5     VI,  X     |          efficiunt, et de magnis majora loquuntur. Nec erat difficile
 6     VI,  XI    |        pejor priore, et in multo majora quam passi fuerant, inciderunt
 7    VII,  XXIII |     tandem cognito, quod per hoc majora populorum nostrorum in se
 8   VIII,  VI    |    ministrabat. Dumque sic circa majora negotia majores principes
 9   VIII,  VI    |          crates contexerentur et majora supplerentur opera. Fervebat
10      X,  IV    |         et exaltari debuit, tunc majora desolationis atque confusionis
11   XIII,  IX    |   Damascenorum regem, et militum majora praestolari suffragia; et
12    XIV,  VII   |          agerent, adhuc fortasse majora praestolantes suffragia,
13     XV,  II    |         mereretur, ne per eum ad majora proveheretur compendia. ~
14     XV,  V     | nescientibus iis ad quorum nutum majora tractantur negotia, deliquit
15     XV,  XIV   |     dabat; auxerat enim odium et majora dederat incendia Arnulfus,
16   XVII,  IX    |       traxerat auxilia, et utrum majora accederent adminicula. Princeps
17   XVII,  XXI   |    divina clementia, quae eos ad majora coepit ex insperato accendere.
18   XVII,  XXVII |       primi ingredientes, spolia majora et manubias obtinerent uberiores;
19     XX,  XXXIII|      libertati restitutis, animo majora concipiens, soluta obsidione
20    XXI,  XIX   |        congerens, ubi videbantur majora emergere posse negotia.
21   XXII,  III   |       incenderunt, damna civibus majora, sed incassum inferre molientes.
22   XXII,  XIX   |          pro nihilo ducens et ad majora suspirans, ad partes transire