Liber, Caput

 1      I,  XXIX |         oppidis per quae erat eis transitus, nil tale sibi verentem,
 2     II,  I    |         per Hungariam indulgeatur transitus. Nam alias inire vias, itineris
 3     II,  III  |         Savoa, quousque exercitui transitus pararetur, consederunt.
 4   VIII,  XIX  |        jam nemini via pateret aut transitus, nisi per funera defunctorum.
 5      X,  V    |           Est autem in eodem loco transitus periculosissimus, inter
 6      X,  XIX  |          secum occurrens militia, transitus angustias praeoccupavit:
 7      X,  XIX  |       Domino igitur rege cum suis transitus difficultatem obtinente,
 8    XIV,  VIII |      minus periculosus factus est transitus, et via multo securior. ~
 9    XVI,  XX   |         armatae multitudini liber transitus indulgeretur, futurum esse
10   XVII,  III  | impossibile, ut ab ea parte esset transitus urbem adire volentibus.
11   XVII,  XX   |         qui praeibant impediretur transitus. At vero nostri tanto avidius
12   XVII,  XXIV |         mense, adest peregrinorum transitus, multas deferens ad opus
13   XVII,  XXIV |       solito circa Pascha adesset transitus, et peregrinorum adveniret
14    XIX,  XXIV |       quod inter colles oppositos transitus arcetur. Nam Lamonia, unde
15     XX,  VIII |          eis ex illa liber fieret transitus, violenter occuparet; quod
16     XX,  XVI  |   superiora nullus omnino pateret transitus. Ad eos vero de superioribus,
17   XXII,  XVIII|          necessitate futurus erat transitus, non solum a suis pedestribus
18   XXII,  XVIII|         ceperant, qui observabant transitus; quem ante Salahadinum deductum,
19   XXII,  XXI  |        usque Bostrum indulgeretur transitus. Sic ergo illis abeuntibus,
20   XXII,  XXVII|           apparatu (instabat enim transitus, Octobre jam pene mediante)