Liber, Caput

 1      I,  VII   |         eos fatigarent, usque dum sponte sine coactione discederent.
 2      I,  XI    |        perspicacem, gratumque, et sponte fluens ei non deerat eloquium.
 3      I,  XVII  |      ipsum Deo placitum obsequium sponte se obtulerunt inclyti viri
 4     IV,  I     |      formidabile, ut munita etiam sponte deserentes praesidia, fugam
 5    VII,  III   |      diutius desperaverat, eosdem sponte lacessere non vereretur. ~
 6    VII,  XVIII |       vero tam periculosum examen sponte subiturus erat dicebatur
 7    VII,  XX    |     oblatam renuit, verum nostris sponte occurrere, et cum eis experiri
 8      X,  IV    |         sanctae Ecclesiae ac mihi sponte tua feceris. Scribe igitur
 9    XII,  VI    |         Aegyptiorum adventu, sive sponte ab eis invitatus, congregata
10    XII,  VII   |       esse dignoscitur; et in imo sponte sedens, non habet unde casum
11   XIII,  VI    | irritantibus; civibus nonnunquam, sponte etiam, in obsidentes facientibus
12   XIII,  XV    |         fratrum, mitram et mantum sponte refutavit atque deposuit.
13   XIII,  XVII  |    seorsum per manipulos, nostros sponte terga dantes, in fugam vertunt.
14    XIV,  XXVI  |   subsidium, et facile persuadet. Sponte enim in eadem Deo gratissima
15    XVI,  II    |     ingenii summe velocis erat et sponte fluentis eloquii ei non
16  XVIII,  XV    |          cupientes, in praesidium sponte se receperant universi.
17    XIX,  II    |       imputari; sed ita, ut illam sponte fluentis eloquii non haberet
18    XIX,  IX    |       tutius opinantes, obsidione sponte soluta discedere, quam cum
19    XIX,  XXVIII|   participem constituere. Obtulit sponte fortuna, et eventus donavit
20    XXI,  XXIV  |          captivi; aliquando etiam sponte nostris occurrebant, satius