Liber, Caput

 1      I,  IV    |         domini Heraclii reparata) funditus dejici mandavit. Cujus praecepti
 2     VI,  XI    |      inferri consueverat, noveris funditus esse praecisum. Nam emissa
 3    VII,  XI    |       turres et moenia dejecerant funditus, ut comes rediens, ulterius
 4    VII,  XXIII |         Resurrectionis dejicerent funditus, et sepulcrum Domini ab
 5   VIII,  II    | expugnavit, et expugnatam dejecit funditus, ita ut, juxta verbum Domini:
 6      X,  XVII  |    verebatur, aut gladiis deleret funditus, aut vinctum ad se perduceret
 7     XI,  XXIII |          oppida infinita dirueret funditus; maxime autem circa Ciliciam,
 8    XII,  XVI   |       utrum magis expediret dirui funditus praesidium, aut Christianitati
 9    XII,  XVI   |         assensu municipium everti funditus; nam sine multis sumptibus,
10     XV,  I     |        multa inhabitantium strage funditus dejiciunt, in quibus erat
11    XVI,  XXI   |     Iconium violenter expugnatam, funditus dejecisse, et de hostibus
12   XVII,  XXVII |            non sine strage multa, funditus dissolvere, immissis magnis
13   XVII,  XXVII |      conterminam, totus corruerit funditus, ita quod ruinae sonitus
14  XVIII,  XIII  |      tempore, quo eam obtinuerat, funditus dejecerat studiose, ut praediximus.
15     XX,  XIX   |    antiquissimas et munitissimas, funditus diruens, habitatores earum
16     XX,  XIX   |         in ea commorante, stravit funditus; moenia, et in eorum circuitu
17     XX,  XXVIII|         auspiciis sui principatus funditus abstulit, tanto foedere
18    XXI,  XXVI  |     saepius fuerit attentatum eos funditus exstirpare; sed successum
19   XXII,  XVIII |           adjacentibus suburbanis funditus dejici praecipiens; sed
20   XXII,  XXII  |           partim ruina dejecerunt funditus, universa ejus bona, modis