Liber, Caput

 1    III,  XVIII |       praesenti luce vocata, optimo fine quievit in Domino. Erat
 2     VI,  XXI   |           praestolaretur anxius quo fine tantum terminaretur negotium,
 3    VII,  XVII  |            obsidentium labor optato fine consummari; sed contra spem
 4    VII,  XX    | Constantinopolim convenerat; sed in fine conventorum fuerat annexum,
 5     IX,  VII   |           controversiam tam honesto fine sopierunt, ut tamen dux
 6      X,  I     |        dolore, apud Maresiam optimo fine vita decessit, ibique sepulta
 7      X,  XX    |   miserabiliter contraxerat, optimo fine abolere concessit; nec enim
 8      X,  XX    |            caetero, quod tam fausto fine redemit. Nam qui pro Christi
 9    XIV,  X     |    Difficile est ut bono claudantur fine, quae malo sunt inchoata
10     XV,  VII   |          quod de urbe Paneadense in fine verborum est adjunctum. ~
11     XV,  XI    |     objectis cognosceret, et causam fine debito terminaret. Nunc
12    XVI,  V     |             ponens epistolam, et in fine ita subjungens: Haec in
13    XVI,  XVI   |          populi libertate, glorioso fine quieverunt. Comes tandem
14    XVI,  XXV   |           et dubio eventu; verum in fine, peccatis nostris exigentibus,
15    XVI,  XXIX  |     peregrinationis, et de tantorum fine laborum, et de regni desiderato
16   XVII,  X     |           jugi molestia consumptus, fine miserabili vitam finivit.
17   XVII,  XXVII |         prodiens, rarum est ut bono fine claudatur quia: Non habet
18   XVII,  XXVIII|          principium, nisi et simili fine claudantur. Dicunt etiam
19     XX,  XXV   |      laboris et itineris causa, cum fine optato redire possent ad
20     XX,  XXVIII|      nuntios tentasset efficere, in fine tamen malitiosi hominis