Liber, Caput

 1      I,  V    |         comparere, domi etiam non tutum dabatur eis habere refugium,
 2      I,  IX   |       maris interpositi non satis tutum arbitrarentur praesidium.
 3     VI,  XI   |        cumulum, nec in urbe etiam tutum habent refugium; nam irruentibus
 4     VI,  XXI  |  sufficere, transito Euphrate vix tutum se reputaret. Relictae vero
 5    XII,  XVI  |   proficere, nec cum eo conserere tutum reputans, in ulteriora regni
 6   XIII,  VIII |   periculo moram facere: nec erat tutum cum gente obstinata, atque
 7   XIII,  XXVII|           qui sub illius regimine tutum per longa tempora se arbitrabatur
 8    XIV,  XVIII| persequebatur modis. Non erat eis tutum, ante ejus accedere praesentiam;
 9    XVI,  XV   |      partem se convertentes nihil tutum reperiunt, nullum sine mortis
10   XVII,  V    |      nostrorum irruptiones, nihil tutum reputant, dum ad mentem
11   XVII,  XXIV |       urbem impugnare mandabatur, tutum posset conferre praesidium.
12     XX,  X    |         hostium viribus, non erat tutum diuturniorem moram facere.
13     XX,  X    |            nam neque cum eis sane tutum videbatur conserere; nec
14    XXI,  XVII |       proposito. ~Porro nobis nec tutum erat, nec honestum a pactis
15    XXI,  XVII |          deserere non reputabamus tutum, timentes indignationem
16    XXI,  XXVI |           et viarum effractoribus tutum apud se praebentes refugium,
17    XXI,  XXIX |           possent declinare et in tutum se locare, peccatis nostris
18   XXII,  VII  |           eamdem causam profugis, tutum refugium. Ob quod factum
19   XXII,  XXVII|          ad exercitum accedebant, tutum procurarent accessum, qui