Liber, Caput

 1      I,  XVI  |            aut status vellet esse memor; aut aliquibus persuasionibus
 2     II,  XX   |   animosus et injuriarum perpetuo memor, quique in suo sensu plurimum
 3    III,  XIII |          Solimannus vero, illatae memor injuriae, et ad animum revocans
 4    III,  XXIV |         locasset, iratus admodum, memor injuriarum quas ab eodem
 5     IV,  XXIII|           Boamundus vero promissi memor, circa primum noctis crepusculum,
 6      V,  VI   |          Hugo etiam Magnus, regii memor sanguinis et a tantae dignitatis
 7    VII,  XVI  |    videretur; tamen ut societatis memor et gratiae, quam in via
 8      X,  VI   |          vir magnificus, offensae memor, vellet ei vicem rependere.
 9      X,  X    |        CAPUT X. Tancredus veteris memor injuriae, ab eo discedit,
10      X,  X    |        Christo memoriae, injuriae memor quam ab eodem domino Balduino
11      X,  XXI  |           exhibuerat humanitatem: memor sane collati beneficii et
12     XI,  VI   |          igitur dominus Boamundus memor injuriarum, a transmontanis
13     XI,  VIII |   introitum denegasse; sed tandem memor juramentorum, quae interposita
14    XIV,  V    |         eorum verbis acquiescens, memor injuriarum quas veniens,
15    XVI,  IV   |       convocat militares; et sero memor urbis eximiae, quasi jam
16   XVII,  VIII |        Quo perveniens, injuriarum memor, quas in via et in toto
17    XIX,  II   | lectionibus, erat avidus auditor, memor perpetuo, promptus et fidelissimus
18    XIX,  IX   |          praeteriti, qui paternae memor virtutis, aut propriae,
19     XX,  XIV  |           sequentis initia, fidei memor, et pacta memoriter tenens,