Liber, Caput

 1      I,  XXI  |           simplex oculus, et pura intentio. Ideo redierant, ut causa
 2     II,  VI   |           eo tota ejus properabat intentio, ut legionibus in locis
 3     II,  XX   |          ad alia eorum properabat intentio et ad Deo magis placitum
 4    III,  XI   |        alia tota eorum properaret intentio, nec his inhaerere eorum
 5      V,  XVI  |          nostra deberet festinare intentio et circa id sollicitudo
 6    VII,  X    |           in eo sociorum ferveret intentio, et aptus pro loco et tempore
 7      X,  II   |       cujus ad malum omne opus et intentio prona dicebatur, de quo
 8     XI,  XVII |    civibus, obsidentium deluditur intentio. ~Consequenter autem eodem
 9    XII,  III  |        quod alias ejus properaret intentio, fidem verbis ejus habentes,
10    XII,  III  |      Joscelini in eo facto fuerit intentio, Dominus rei eventum misericorditer
11    XII,  XXIV |         hoc tota ejus dirigebatur intentio. Factum est ergo de communi
12   XIII,  XXVII|        matris videbatur properare intentio, ut vel in viduitate consistens,
13   XVII,  V    |           ad hoc solum properabat intentio, ut exercitus ab ea parte,
14     XX,  VII  |       enim illuc properabat regis intentio, ut a soldano pecuniam emungeret;
15    XXI,  XIV  |          quo tota ejus properabat intentio, non habuit occultum, dicens:
16   XXII,  IX   |        Erat autem praedictorum ea intentio seductorum, ut, absente
17   XXII,  XVI  | principibus ejus, una et communis intentio, nostros ex omni parte vallare,
18   XXII,  XVII |     Halapiam, tota ejus anhelabat intentio; nonnullis etiam astruentibus
19   XXII,  XXI  |      igitur in eo omnis nostrorum intentio, et totus in eo labor impendebatur.