Liber, Caput

 1     II,  XIX   |              attentare ausus est, ea fretus fiducia, quod principes
 2    III,  I     |           copias; sperans quod eorum fretus auxilio, ab imminentibus
 3     VI,  XXI   |            fortium multitudinem, Dei fretus auxilio, potuit superare;
 4     IX,  IV    | contradicentibus, elegit; et auxilio fretus comitis Normannorum, cujus
 5      X,  XXII  |         eorum multitudinem de Domini fretus auxilio parvipendens. Erant
 6      X,  XXVIII|   Ptolemaidam obsidet; et Januensium fretus auxilio, obsessam urbem
 7     XI,  X     |             detinere, quatenus eorum fretus auxilio, unam de urbibus
 8    XII,  VIII  |           consecutus gratiam et ejus fretus auxilio, in Italiam cum
 9   XIII,  XXII  |       convocaret subsidium; et eorum fretus auxilio, regionem Antiochenam
10   XIII,  XXVI  |             qui in paucitate, Domini fretus auxilio, de hostibus facile
11     XV,  XV    |          inveniens, principis iterum fretus auxilio, solita longanimitate
12    XVI,  XX    |              inaudita; quorum omnium fretus auxilio, spem concipit,
13    XVI,  XXVII |              aliasque nonnullas ejus fretus auxilio, et copiis adjutus,
14   XVII,  XIII  |         Horum igitur et similium rex fretus consilio, proposuerat, in
15  XVIII,  VIII  |            prudentum amicorum suorum fretus consilio, totum hoc dissimulans,
16    XIX,  V     |        implorans ab eo auxilium, quo fretus in Aegyptum rediens, excluso
17     XX,  XXVIII|         modicam ei concederet; cujus fretus auxilio, praeter morem patrum
18    XXI,  XXIX  |            quorumdam fidelium suorum fretus auxilio, evasit incolumis.
19   XXII,  XXIV  |           cujus obsequiis et auxilio fretus, liberam in partibus illis