Liber, Caput

 1      I,  XII  |       nisi quod charitatis ardore succensus, fratribus compatiens, proximum
 2      I,  XIII | transcurrens Italiam, zelo divino succensus, Alpes transiens, Occidentales
 3      I,  XVI  |        praesentes ex illius verbo succensus hujus desiderii fervor ad
 4      I,  XXVII|       regi postquam innotuit, ira succensus, regnum universum praecipit
 5    III,  XXIV |         infremuit spiritu; et ira succensus, suos ad arma convocat,
 6     IV,  I    |       rursum aestuat; et Tancredi succensus stimulis et virtutis ejus
 7      V,  VI   |        quoque Tolosanus, zelo Dei succensus; Hugo etiam Magnus, regii
 8      V,  XVII |         permotus et zelo maritali succensus, dixisse fertur: Non sufficit
 9   VIII,  XI   |   devotione votum prosequens, ira succensus, qualem sacrilegii dolor
10     IX,  VII  |  singulariter praeminebat, et ira succensus, irruens capulo quem gestabat
11    XIV,  XV   |  argumenta. Unde et maritali zelo succensus, inexorabile odium adversus
12   XVII,  IV   |        accedere. Quo cognito, ira succensus, per medias regis Francorum
13    XIX,  IX   |        consternatus sinistro, ira succensus, indutus confusione et reverentia,
14    XIX,  XI   |       dominus rex confusus et ira succensus, de fratribus Templi, qui
15     XX,  XVIII|       attulerat inevitabilis, ira succensus eorum dominus, indebite
16     XX,  XX   |      dolore cordis intrinsecus et succensus ira, quantum angustia temporis
17     XX,  XXXII|  atrocitate, ira et quasi insania succensus vehementer, convocatis regni
18   XXII,  IX   |        injuria, confusus et justa succensus indignatione, desistens