Liber, Caput

 1    III,  VI   |              penitus contrita est ut, solutis compagibus, eos qui infra
 2    III,  XX   |             acies oriretur dissensio, solutis castris, ad urbem vicinam,
 3     IV,  VIII |       praesumat ab exercitu separari. Solutis igitur castris versus Antiochiam
 4     IV,  XII  |        obsidione: unde factum est ut, solutis castris, urbi appropinquantes,
 5     VI,  III  |           civitatem posset immittere, solutis castris, ad montana conscendit,
 6     VI,  IV   |              equis pabula deficerent, solutis castris, iterum cum universis
 7    XII,  IX   |           possent effectui mancipare, solutis castris fingunt se versus
 8     XV,  II   |         reditum se praeparent. Sicque solutis castris imperator versus
 9     XV,  VIII |          nostrae quoque acies castris solutis, vexillis praecedentibus,
10    XVI,  IX   |         Compositis igitur sarcinis et solutis castris, versus praedictum
11    XVI,  XIII |        intemperie taedioque fatigati, solutis agminibus gregatim ad propria
12  XVIII,  XVII | desperatissimam, ita ut extra ordinem solutis agminibus rapinae in exercitu
13  XVIII,  XIX  |            frater ejus adhuc viveret, solutis agminibus ab urbe discessit.
14    XIX,  XV   |      difficultas redderet acerbiores. Solutis igitur castris, ad locum
15    XIX,  XXIII|           humilior videbatur, et quod solutis quibusdam aggeribus, qui
16    XIX,  XXIX |         Aegypti fines erant dispersi, solutis quoque captivis, quos de
17     XX,  X    |           multitudinem; quo comperto, solutis castris, compositisque sarcinis,
18    XXI,  VIII |        decenti munificentia dimissis, solutis castris, ad propria remearunt.