Liber, Caput

 1      I,  XXVII|          eis locuti sunt in dolo, dicentes: ~
 2     II,  XXII |    accederent, instructi fuerant, dicentes apud se: Nec enim majores
 3    III,  XI   |       sunt ad imperatorem nuntii, dicentes: Principes et Christianus
 4    III,  XII  |          incolumitate supplicant, dicentes eo domino imperatori urbem
 5     IV,  XXIII|     propria, his qui eos miserant dicentes: Quoniam populus hic, quarumlibet
 6     VI,  V    |   anchoris, in fugam compulerunt, dicentes: Princeps hic magnus, qui
 7    VII,  XVIII|    asserebant tentatum incendium, dicentes quod in eo tanquam fraudis
 8   VIII,  IV   |          fluebat in medio terrae, dicentes: Ne veniant reges Assyriorum,
 9     IX,  I    |            non quae Christi Jesu, dicentes se habere verba secretiora,
10     IX,  XI   |      Domino praecordiis, orabant, dicentes: Parce, Domine, parce populo
11     IX,  XX   |           et prudentiam, abierunt dicentes: Quia vere hic est, qui
12     XI,  III  |       quidam de principibus ejus, dicentes: Populus ille peregrinorum,
13   XIII,  XIII |          imponant; commodius esse dicentes, urbe hostibus tradita,
14    XIV,  VIII |           castellum Arnaldi locum dicentes: factumque est per gratiam
15    XIV,  XXIV |  nihilominus reddebant excusatos, dicentes eum prius tanquam varium
16    XVI,  III  | moderaretur avitum. Indignum esse dicentes regem, quem omnibus aliis
17    XVI,  V    |  terribiles loquuntur Scripturae, dicentes: Pecunia tua tecum sit in
18   XVII,  XIII |         regni amoveret potestate, dicentes, eum jam ad adultam pervenisse