Liber, Caput

 1      I,  XXI   |          erat in populo exteriore, sperantes quod, quia invito et contradicente
 2    III,  XI    |            eorum esset propositum; sperantes tamen, quod juxta pactorum
 3     VI,  VIII  |            Quidam enim de hostibus sperantes, quod in noctis silentio
 4     VI,  XXI   |           quod non deserit Dominus sperantes in se (Judith. XIII, 17),
 5     IX,  XII   |        fuga salutem invenire posse sperantes. Amissus est ergo illa die,
 6      X,  VI    | affectantes, in terram desilirent, sperantes sine difficultate, tanquam
 7    XII,  XIV   |      dirigit, quo cum pervenisset, sperantes in proximo bellum se habiturum,
 8   XVII,  XXVIII|          qui non soleat relinquere sperantes in se pia longanimitate,
 9   XVII,  XXX   |         nostrorum, qui non deserit sperantes in se; et benedictum nomen
10    XIX,  XV    |          parte maxima, vix de vita sperantes, exstinctis pluribus, multis
11    XXI,  VIII  |        Eustachio obsides nonnulli. Sperantes ergo, quod aliquo pacto
12    XXI,  XVIII |           suas eum partes trahere, sperantes ejus auxilio aliquid adoriri,
13    XXI,  XXII  |       Dominus, qui non derelinquit sperantes in se, nostros interiore
14    XXI,  XXV   |           resistendum promptiores; sperantes enim in vicino solvendam
15    XXI,  XXX   |         tamen in spem erecti sunt, sperantes quod tot tantorumque nobilium
16   XXII,  VII   | ingravescere, et nullum in proximo sperantes remedium; jam enim non solum
17   XXII,  XXVII |            se transtulerunt acies, sperantes quod infra biduum, aut triduum