Liber, Caput

 1     II,  XIV  |        oporteret. Hic demum plenius cunctis innotuit, quod quidquid
 2    III,  XXV  |     declinantes. Erat itaque vir in cunctis prospere agens, fuitque
 3     IV,  IV   |        Balduinus vir strenuus et in cunctis prospere agens, et indignum
 4     VI,  VII  |    praecipua et nobilitas praeclara cunctis reddiderant conspicuos et
 5     IX,  XII  |             episcopus, ignorantibus cunctis ejus exitum; quocunque tamen
 6      X,  XXIII|       meritis populo acceptus et in cunctis prospere agens. ~
 7      X,  XXVI |      honestae conversationis merito cunctis acceptus; sed in hoc crassam
 8    XII,  III  |            fratres ejus congruo, et cunctis placato moderamine regnum
 9    XII,  III  |            exhibuit; eratque vir in cunctis prospere agens. Videtur
10    XII,  VI   |             consumere gladio, aut a cunctis Syriae finibus fugientes
11    XII,  IX   | immanissimus, in medio belli campo, cunctis cernentibus haesit humi;
12   XIII,  XXVI |       quadriennio prius insignem et cunctis memorabilem de eisdem hostibus
13    XIV,  XXIV |           metropoli celeberrima, et cunctis ejusdem provinciae civitatibus,
14    XIV,  XXVI |         populi majores; revelataque cunctis propria conscientia, invitat
15    XVI,  X    |    accingunt, voce praeconia reditu cunctis significato. ~
16  XVIII,  XXIII|            tam diu jacuit, quousque cunctis verteretur in nauseam, et
17    XIX,  XII  |          quasi singularis monarcha, cunctis excellentior, omnibus praeesse