Liber, Caput

 1      I,  XVIII|            victus inopia laborantem, cohibere non valens, grave nimis
 2      I,  XXIV |          quas prae spiritus angustia cohibere nequeunt, dolorem protestantur.
 3     II,  VI   |            et qualibet injuria manus cohibere. Quibus in omni quiete et
 4     II,  VI   |         eorum papiliones vix possent cohibere stillicidia: unde et victus
 5     IV,  V    |        injurias et ab illo proposito cohibere, videns quod non proficeret,
 6     IV,  XII  |         obsidio continuata universam cohibere. In hoc igitur nostrorum
 7      V,  XVI  |          subsidio, cives infra urbem cohibere, cum nos omnes, viribus
 8      V,  XVI  |              dejectos, vix poteramus cohibere? Alterutrum horum mihi videor
 9    VII,  XXV  |      devotionis lacrymas et suspiria cohibere non valentes, pronos in
10   VIII,  VII  | dissipaverant, ut aquas non valerent cohibere; aut de malitia occultaverant,
11     XI,  VI   |          eorum iter ab iis quos ipse cohibere posset, impedire pateretur.
12   XIII,  XXIII|           non possumus satis gemitus cohibere; nam sicut proverbialiter
13    XVI,  VIII |           pro suo potuisset arbitrio cohibere. Multa enim fidei sinceritatis
14   XVII,  XIX  |      lacrymas et suspiria non valens cohibere, matrem et materteram mox
15  XVIII,  VII  |             propria redire volentes, cohibere non valens, ipse quoque
16    XIX,  V    |  restagnantem usque ad certa tempora cohibere solent, Nilum, qui jam consueta
17    XXI,  VI   |       nostris moliminibus et frustra cohibere volentibus, lacrymosis hodie