Liber, Caput

 1      I,  XXII |    tanta mentis constantia, et verborum usus ornatu, ut et palatii
 2     II,  XIII |    posset decipere. Erat autem verborum quae tam viva voce quam
 3     IV,  XXIII|       se esse confingerent, et verborum idiomate, et moribus, et
 4     VI,  XVI  |         Dumque Petrus secundum verborum seriem, principis ad quem
 5   XIII,  XXVI |        nobilium virorum turba, verborum illorum fidem secuti, in
 6     XV,  VII  | principes, legationis modum et verborum seriem eis diligentius aperit;
 7     XV,  VII  |        urbe Paneadense in fine verborum est adjunctum. ~
 8  XVIII,  XXII |       innumeras dilationes, et verborum aenigmata, qualia Graeci
 9    XIX,  II   |   Consiliis longe melior, quam verborum affluentia, vel ornatu.
10    XIX,  XVIII|    domino rege impendatur, sub verborum compendio aperit. Ad haec
11    XIX,  XXIX |    quam utilitati publicae hoc verborum tractatu providere, honestius
12     XX,  XXXII|    nuntiumque quem apud se pro verborum consummatione diu detinuerat,
13    XXI,  I    |     corpore, incessu quoque et verborum modificatione similis; ingenii
14    XXI,  III  |      adjiciens etiam, in calce verborum, quod si eum humanitus in
15    XXI,  IV   |   superbus quoque et arrogans, verborum inutilium prodigus, et de
16    XXI,  VIII |         Dicebatur horum omnium verborum dominus Henfredus de Torono,