Liber, Caput

 1   Prol         |        verentes conscientiam, non immerito formidamus. ~WILLIAM OF
 2      I,  XVI   |          IX, 6). De quo etiam non immerito videtur posse intelligi
 3      I,  XXVIII|         et de regis clementia non immerito praesumentem, non distinguentes
 4    III,  VI    |          Instar enim martyrii non immerito reputabant in agone hujusmodi
 5     VI,  XIII  |       habentes, robur imperii non immerito formidabant; ita nunc notum
 6     XI,  XIV   |    pervenientes, animum ejus, nec immerito, plurimum affecerunt. Qui
 7     XI,  XXVIII|      nequeamus, tuis precibus non immerito duximus annuendum, ut, quia
 8     XI,  XXVIII| deliberatione nequeamus, tuis non immerito precibus duximus annuendum,
 9    XIV,  XIII  |      honorare; quae si injuste et immerito subtrahantur, unitatis status
10    XIV,  XIV   |           causam mali Romanae non immerito imputamus Ecclesiae; quae,