Liber, Caput

  1   Prol         |         Orientalium regionis, lectori nihil deesse possit intelligentiam
  2      I,  IV    |         facinus ausus est perpetrare, nihil arbitratus superesse calumniae,
  3      I,  XVIII |              Bulgaris omnino venalium nihil, aliquo pretio interveniente,
  4      I,  XVIII |              humanis in ejus obsequio nihil videretur deesse, duces
  5     II,  II    |     expeditiones, tanquam a prioribus nihil omnino pertulissemus injuriae,
  6     II,  XII   |      ministrabantur. Qui tamen omnia, nihil sibi faciens residui, nobilibus
  7     II,  XV    |           exiret obviam, et eum ad se nihil dubitantem introduceret,
  8     II,  XX    |            dum incautos reperiunt, et nihil tale verentes, plurimos
  9    III,  III   |        omnimodam, et usum familiarem, nihil de contingentibus omittentes,
 10     IV,  VII   |         praestruunt; urbem impugnant; nihil proficientes redeunt, ponte
 11     IV,  XVII  |          deberent continuare tempora, nihil sibi facientes reliquum;
 12     IV,  XXIII |          hostibus propalaturi. Cumque nihil aliud contra talium improbitatem
 13      V,  V     |           Christianae triumphaverunt, nihil aliud restare video, viri
 14      V,  IX    |               nisi quia scriptum est: Nihil ex omni parte beatum; et
 15      V,  XIX   |           minus facti sunt solliciti; nihil aliud arbitrantes urbis
 16      V,  XX    |              praesumebat sinceritate, nihil secreti sui communicaverat;
 17      V,  XX    |          quasi rebus in tuto locatis, nihil timere videtur; verum si
 18      V,  XXIII |              pro certo cognitum, quod nihil prorsus alimentorum in urbe
 19     VI,  I     |              Sed modicum erat et pene nihil quod undique inferebatur;
 20     VI,  I     |        universam exhauserat regionem, nihil reliqui fecerat, unde vel
 21     VI,  VII   |            deterior conditio; nam cum nihil inferretur alimentorum,
 22     VI,  XIX   |      integritatem sospitatis, tanquam nihil laboris, nihil molestiae
 23     VI,  XIX   |                tanquam nihil laboris, nihil molestiae tota illa expeditione
 24    VII,  VI    |          timentes, una die, ab eo cui nihil sufficere videbatur, bonis
 25    VII,  XI    |               apud Rugiam conveniunt, nihil utile statuentes. Populus
 26    VII,  XI    |           dissentientibus ab invicem, nihil consonum, nihilque utile
 27    VII,  XII   |      invenerunt opulentiam, ut populo nihil amplius esset necessarium.
 28    VII,  XVIII |             facturum incredulis, quod nihil confictum, nihil commento
 29    VII,  XVIII |     incredulis, quod nihil confictum, nihil commento adumbratum in eo
 30    VII,  XXIV  |            dici solet: Animo cupienti nihil satis festinatur; et item
 31   VIII,  XX    |         apprime communitus; verum eis nihil fuga talis contulit ad salutem.
 32      X,  VIII  |         conditiones reddere meliores; nihil tamen toto illo itinere
 33      X,  XIX   |          immemores, tanquam sinistrum nihil pertulissent: quibus secum
 34      X,  XXII  |              de rege interrogatus, se nihil omnino scire fatebatur;
 35      X,  XXII  |            accingunt se ut occurrant, nihil timentes eos quos jam penitus
 36      X,  XXIII |           solent expugnari praesidia; nihil omittens eorum quae obsessis
 37      X,  XXIX  |      prohibere, modicum enim, et pene nihil intus habebant alimentorum.
 38      X,  XXIX  |              civitati omnino exterius nihil alimentorum accederet, sed
 39     XI,  IV    |            locaverant. Quo perveniens nihil impetrare potuit, quam ut
 40     XI,  XIV   |           omni celeritate contendere, nihil praeter victum pro stipendiis
 41     XI,  XXII  |      plenitudine et ubertate stupenda nihil omnino porrigebat, licet
 42     XI,  XXII  |          festinat dominus Joscelinus, nihil veritus, in nullo viam habens
 43     XI,  XXII  |            dederim? Cui ille: Domine, nihil.—Unde est ergo quod ingratus
 44    XII,  II    |             mirum erat, consternatus, nihil tamen ab incepto destitit
 45    XII,  IX    |            pervenientes, cum ea nocte nihil proficerent, circa partes
 46    XII,  XV    |         inferens sive educens, omnino nihil sub praetextu alicujus consuetudinis
 47    XII,  XX    |              propria; tamen ne omnino nihil fecisse viderentur, ordinant
 48    XII,  XXV   |            Tyrensi obsidione. ~Sed ut nihil antiquitatis eorum quae
 49    XII,  XXV   |               genti promittimus, quod nihil plus accipiemus ab illis
 50   XIII,  XI    |       circumspectissimus erat, et cui nihil ad plenam deerat experientiam,
 51   XIII,  XVI   |           protegente eum manu divina, nihil ei prorsus sinistri acciderat;
 52   XIII,  XXII  |              pace desidem, securam et nihil tale verentem, aggrediuntur
 53    XIV,  VII   |         propositum. Videns autem quod nihil tale molirentur, sed securi
 54    XIV,  XVIII |          natione Brito, super comitem nihil tale verentem, sed pro ludo
 55    XIV,  XXV   |               muniti erant, habentes, nihil victus intulerant. Cecidit
 56    XIV,  XXVI  |      Sanguinus interea videns nostros nihil prorsus alimentorum intulisse
 57    XIV,  XXVIII|               et, quia animo cupienti nihil satis festinatur, omnis
 58     XV,  I     |              ad novissimam sustinens, nihil sibi quietis, ut vel cibum
 59     XV,  XII   |            prospera usus navigatione, nihil tale veritus, Brundusium
 60     XV,  XV    |            restituitur; Arnulfus vero nihil humanitatis inveniens, principis
 61     XV,  XVI   |              refutavit. Ea itaque die nihil amplius processum est in
 62     XV,  XIX   |              ei obsidem. Hoc autem ad nihil aliud exigebat, nisi ut
 63     XV,  XXIII |               ex improviso captum, et nihil tale veritum, in vincula
 64     XV,  XXV   |            Aegypti potentissimum, cui nihil amplius residui de universa
 65     XV,  XXVII |               dolori satis fit, licet nihil aliud sit sollicita quam
 66    XVI,  XV    | deliberationis partem se convertentes nihil tutum reperiunt, nullum
 67    XVI,  XIX   |              In tota illa profectione nihil Deo placitum, peccatis nostris
 68    XVI,  XXII  |        irruunt, et irruptione subita, nihil tale verentes, conturbant
 69   XVII,  I     |            quolibet consulto principe nihil inferius sapiens; et cum
 70   XVII,  V     |        subitas nostrorum irruptiones, nihil tutum reputant, dum ad mentem
 71   XVII,  VII   |         inglorius. Alii dicunt omnino nihil aliud intercessisse, nisi
 72   XVII,  XVIII |               errore fovere. Cum ergo nihil in eo proficerent, soluta
 73   XVII,  XX    |      periculosa frequentibus; ita ut, nihil etiam timentibus et liberum
 74   XVII,  XXII  |           nostrorum veniens ditionem, nihil restaret aliud quam ut libero
 75   XVII,  XXVII |         provocant ad praelia, tanquam nihil omnino adversitatis perpessi.
 76   XVII,  XXVIII|           erat nostras acies, tanquam nihil damni pertulissent, aut
 77   XVII,  XXIX  |        liquefactae sunt animae. Et ut nihil eis ad cumulum deesset malorum,
 78  XVIII,  IX    |              securo graditur itinere, nihil superesse difficultatis
 79  XVIII,  XI    |             super eos, incautosque et nihil tale verentes reperiens,
 80  XVIII,  XIII  |          arripiunt; dumque securi, et nihil prorsus sinistri formidantes
 81  XVIII,  XIII  |         aggrederentur; securisque, et nihil tale verentibus, strictis
 82  XVIII,  XV    |         iterum ut Paneadem obsideret; nihil minus suspicans quam quod
 83  XVIII,  XVIII |              praesentis casus ignari, nihil minus unquam quam obsidionem
 84    XIX,  III   |            confiteris esse? Tum ille: Nihil verius, confiteor. Tum ego:
 85    XIX,  X     |               mortem. Nos autem horum nihil pro certo compertum habemus,
 86    XIX,  XXV   |      Alexandrinis commerciorum omnino nihil possit inferri. Quo facto,
 87    XIX,  XXV   |              spatio, cum civitas illa nihil omnino alimentorum medio
 88    XIX,  XXVIII|              quod in itinere per suos nihil nobis difficultatis occurrat,
 89     XX,  I     |              injunctis solemnitatibus nihil sinerent praeteriri. Tyrensi
 90     XX,  III   |               defungitur. ~Eodem anno nihil pene memoria dignum in regno
 91     XX,  V     |           Savar soldano innocenti, et nihil tale merenti, pacta et conventionum
 92     XX,  XI    |           tanquam vir prudentissimus, nihil spirans asperum, nihil praetendens
 93     XX,  XI    |                nihil spirans asperum, nihil praetendens amarum, versutia,
 94     XX,  XI    |      conditione de vita sperandum, si nihil occulte cum Turcis molirentur:
 95     XX,  XII   |              eum, et sibi more domini nihil tale verenti mortem intulit,
 96     XX,  XVI   |            muros sita est. Illud sane nihil habet ambigui, qui de malitia,
 97     XX,  XXII  |              et animorum constantiam, nihil putantes certius, quam eos
 98     XX,  XXVII |              biennio, spe frustratus, nihil obtinens eorum quae nostro
 99     XX,  XXIX  |             Regalis est, obsidet; sed nihil proficiens, ad propria revertitur. ~
100     XX,  XXXI  |           vinculo solent obligari, ut nihil sit tam durum, tam difficile
101     XX,  XXXII |             praesumentem, incautum et nihil verentem tale, laesae majestatis
102     XX,  XXXII |         naribus ejus, omnino penes se nihil discretionis habens, de
103    XXI,  VIII  |           militia contendunt; ubi cum nihil ponderis in eorum verbis
104    XXI,  XIII  |                profusus mente, et qui nihil unquam vellet occultare
105    XXI,  XXIX  |             fuerant, ditati, putantes nihil superesse ad consummatam
106   XXII,  I     |            impetum fecit Salahadinus; nihil tamen damni civibus irrogans,
107   XXII,  I     |            legibus foedus initum est, nihil praecipui nostris sibi in
108   XXII,  XI    |        nobilibus et viris magnificis, nihil videretur curare. Unde factum
109   XXII,  XII   |             gremio, et muris in pera, nihil tale meritos, nihilque tale
110   XXII,  XV    |             negligentius se habentes, nihil Deo placitum, nihil regno
111   XXII,  XV    |         habentes, nihil Deo placitum, nihil regno utile operari possent;
112   XXII,  XVI   |          autem interemptorum hostium, nihil certum colligere potuimus;
113   XXII,  XX    |             praedae et manubiarum aut nihil, aut modicum secum nostri
114   XXII,  XXIV  |          jucunditate suscipiens, quia nihil avidius ab initio sui principatus
115   XXII,  XXV   |           inpraesentiarum possidebat, nihil transferret in alium, vel
116   XXII,  XXVII |         viginti distabat milliaribus, nihil omnino victualium intulerant.
117   XXII,  XXVII |             dicta, ita conscripsimus, nihil assertive ponentes, tanquam
118   XXII,  XXIX  |               in hac pueri promotione nihil compendii regno, nihil utilitatis
119   XXII,  XXIX  |     promotione nihil compendii regno, nihil utilitatis rebus accessisset
120   XXII,  XXX   |         indemnes, omnino adversitatis nihil ab oppidanis perpessi. Sed
121  XXIII,  Prae  |              Maevii digna est relatu. Nihil enim in nostrorum principum
122  XXIII,  Prae  |        prudens credat esse mandandum; nihil quod aut lectori recreationem