Liber, Caput

  1   Prol         |           vocante Domino, egressi, terram promissionis, et pene universam
  2      I,  II    |    deductis. Ingressi ergo Arabes, terram habitationibus reperientes
  3      I,  VIII  |       fides non inveniebatur super terram: confusis ordinibus cuncta
  4      I,  XV    |         inter homines conversatus, terram promissionis, quam pridem
  5      I,  XVI   |        unus apex sine fructu super terram: ita ut vere dici posset,
  6      I,  XVI   |        adorabunt in te Dominum: et terram tuam in sanctificatione
  7     II,  IV    |                       CAPUT IV. In terram imperatoris nostrae legiones
  8    III,  IX    |           confossum et exanimem ad terram dejicit, justam pro his
  9    III,  X     |            sine damno nostrorum ad terram dejiceret; et late patentem
 10     IV,  V     |         deponebat, ubi antequam ad terram perveniret, mille sagittis
 11     IV,  XVIII |           vacuum, cujus dominum ad terram dejecerant, persequerentur
 12      V,  V     |           impune effusus est super terram, aut tanta Deo devoti populi
 13      V,  VI    |           ab umbilico superior, ad terram decideret; reliqua parte
 14      V,  XXIII |         devictam, violenter eum ad terram dejecerunt; et educto ejusdem
 15     VI,  X     |       aliis urgentibus causis, per terram imperatoris derelicti fuerant;
 16    VII,  IV    |           prono capite, defixis in terram genibus, primo duci, dein
 17    VII,  V     |           Dux cladem declinans, in terram fratris secedit; quorumdam
 18    VII,  V     |         charitative provideret, in terram fratris descendit, in finibus
 19    VII,  XXV   |            non valentes, pronos in terram se dederunt, adorantes et
 20   VIII,  IV    |            Evangelio: Revertere in terram Juda. Unde etiam tam ipse
 21   VIII,  XIII  |  impugnarent, ascenderant, pene ad terram dejicerent attonitos. Nostri
 22   VIII,  XVI   |           religatae, dejecerunt in terram: quas, qui erant inferius,
 23   VIII,  XX    |           de locis superioribus in terram dabant praecipites, ita
 24     IX,  VIII  |           et eo transverberato, ad terram dejecit exanimem: denuo
 25     IX,  XIII  |          census. Quo facto, dux in terram suam reversus est pacificus;
 26      X,  VI    |            praedam affectantes, in terram desilirent, sperantes sine
 27      X,  XII   |            casus exercitum suum in terram traduxerat promissionis,
 28      X,  XIV   |           solemnitas, subductis ad terram navibus, Hierosolymam ad
 29      X,  XIV   |            haberet soliditatis, ad terram confractum decidit. Quo
 30      X,  XXIV  |  successerat, strenue et feliciter terram sibi subditam administrabat,
 31      X,  XXIV  |           eum; qui cum non haberet terram vel possessiones aliquas,
 32      X,  XXVIII|           dominus rex cum suis per terram urbem praedictam, locatis
 33      X,  XXIX  |          Chaldaeorum fugiens et in terram Chanaan properans, eduxit,
 34      X,  XXX   |        ipse autem domini Joscelini terram in suam recepit sollicitudinem.
 35     XI,  VI    |           septimo Idus Octobris in terram praedicti imperatoris navigio
 36     XI,  VIII  |        suum convocans auxilium, in terram principis irruptiones moliretur,
 37     XI,  XIX   |         exercitu ad varias partes, terram universam coeperunt percursitare,
 38     XI,  XXII  |             Euphrate transito, per terram domini Joscelini iter habentes,
 39     XI,  XXIII |         edoctus relatione, quod in terram suam impetus molirentur,
 40     XI,  XXVI  |      aedificare, cujus habitatores terram subjectam et regno tributariam
 41    XII,  XI    |         moenia, cedente aggere, ad terram dejiceret. Timentes ergo
 42    XII,  XVII  |        secum deduxerat militia, in terram comitis Edessani descendit,
 43   XIII,  XI    |          gladio transverberans, ad terram dejecit, dejectoque caput
 44   XIII,  XVII  |         universo regno militia, in terram Damascenorum rex ingreditur;
 45   XIII,  XVIII |            cum ingenti strepitu ad terram dejiciunt penitus dissolutam.
 46   XIII,  XIX   |         Rogerum autem comitem, qui terram illam violenter occupaverat,
 47   XIII,  XX    |    compulsi, ut aquas hauriant, ad terram secus fluenta descenderunt:
 48   XIII,  XXI   |        Antiochiam pervenit; rex ei terram suam restituit; filia sua
 49    XIV,  III   |        lecticam qua gestabatur, ad terram deponi jussit; et erectis
 50    XIV,  XXII  |        dicens: Abimelech itaque et terram ei distribuit, et pecuniam,
 51     XV,  IX    |       introitum filiorum Israel in terram promissionis, dicta Lesen;
 52     XV,  XIV   |        principis non recipitur; in terram secedit comitis Edessani;
 53     XV,  XIV   |         specialiter nuntiis, ut in terram suam secure et confidenter
 54     XV,  XXI   |         pincerna, postmodum habuit terram trans Jordanem, postquam
 55     XV,  XXVII |    praeceps agitur; corruensque in terram, regem dedit praecipitem,
 56     XV,  XXVII |         contestans et lamentis, in terram corruens, corpus amplectitur
 57    XVI,  VIII  |           legem initi foederis, in terram domini mei paratis intrare,
 58    XVI,  XII   |            medio suorum agmine, ad terram dejecit exanimem; seque
 59    XVI,  XX    |        legionibus. Hi, postquam in terram hostium introduxerunt cohortes,
 60    XVI,  XXIII |       remissis quae supererant per terram legionibus, ipse ab Epheso
 61   XVII,  IX    |     desaevire; vidensque Latinorum terram principum auxilio destitutam,
 62   XVII,  X     | ministraturus. Soldanus Iconiensis terram comitis ingreditur Edessani. ~
 63   XVII,  XVI   | Antiochenarum partium magnates, in terram comitis Edessani, Graecos
 64   XVII,  XVII  |            Videns igitur Noradinus terram comitis, Latinorum auxilio
 65   XVII,  XXII  |            vero, sive arcus, super terram ad orientem respiciens.
 66   XVII,  XXIII |      praesint, et qui legiones per terram moderentur  Hanc igitur
 67   XVII,  XXVI  |            vagum et profugum super terram, fugere compulit in orientem.
 68   XVII,  XXVII |        procurabant, paulo minus ad terram dejiceret. Excitus igitur
 69  XVIII,  I     |          Oritur fames valida super terram. ~Interea Rainaldus de Castellione,
 70  XVIII,  I     |       fames valida super universam terram; et iratus nobis Dominus,
 71  XVIII,  I     |         hostium propulsato, libere terram exercere potuit, tanta universum
 72  XVIII,  X     |           et manubias, non veritus terram domini sui, modis quibus
 73  XVIII,  XXIII |          ibique ante pedes ejus ad terram prostratus, tradito domino
 74  XVIII,  XXV   |           raptus in praeceps et ad terram cum equo provolutus, brachium
 75  XVIII,  XXVII |            finibus suis militia in terram soldani Iconiensis, quam
 76  XVIII,  XXXIV |          exsequiis operam daremus, terram depopularetur, dicatur respondisse:
 77    XIX,  XII   | solitudinem, qua populus Israel ad terram venerat promissionis, iter
 78    XIX,  XV    |          de equis descendentes, ad terram prostrati, manibus quanto
 79    XIX,  XV    |   raperentur in sublime, iterum ad terram recasuri. Solent enim in
 80    XIX,  XVIII |        tertio iterum prostratus ad terram, gladium quem de collo gerebat
 81    XIX,  XXIII |     liberius effusus, latius etiam terram cultui praebet habiliorem,
 82    XIX,  XXIII |            itinere diei unius, per terram inhabitabilem, quae ejusdem
 83    XIX,  XXVII |      usibus aptas, tanto studio ad terram prosternunt arbores, quanto
 84     XX,  II    |            dicitur, abduxit, et in terram hostium, Damascum prius,
 85     XX,  III   |           ab ingressu Latinorum in terram promissionis, Latinum non
 86     XX,  XI    |        imperatum. Dejectum enim ad terram, capite minuunt, gladiis
 87     XX,  XII   |            manibus, dicitur eum ad terram prostratum occidisse, omnemque
 88     XX,  XV    |       quoque, tam navigio quam per terram eum sequentibus.  Anno igitur
 89     XX,  XVII  |         contermina; dejectisque ad terram certatim arboribus, in summo
 90     XX,  XXVII |           inde in Ciliciam, ut per terram soldani Iconiensis, impetrato
 91     XX,  XXVIII|      Ingressus itaque violenter in terram patris, nepotem expulit,
 92     XX,  XXVIII|   provincia militaribus copiis, in terram ejus omnis illarum partium
 93     XX,  XXX   |             CAPUT XXX. Salahadinus terram trans Jordanem universam
 94     XX,  XXX   |     benigne suscepit redeuntem; et terram suam, quam medio conservaverat
 95    XXI,  III   |    Amalrico patri hujus, universam terram suam, arces et castella
 96    XXI,  XI    |         dicitur Bacar, descendens, terram reperit, ut legitur, lacte
 97    XXI,  XVIII |            hoc propositum, quod in terram Tripolitanam aut Antiochenam
 98    XXI,  XXVIII|        multisque interfectis et ad terram dejectis, pluribus in fugam
 99   XXII,  VII   |           extra civitatem et omnem terram suam expellere; videlicet
100   XXII,  XI    |            vagus et profugus super terram, Orientem circumierat universum;
101   XXII,  XIV   |         viginti confecerat, jamque terram habitabilem infinibus nostris,
102   XXII,  XXIV  |            cum modico comitatu, ne terram suam militaribus copiis