Liber, Caput

  1   Prol         |        lineamenta designare quibus manus prudentior, fucis nobilioribus
  2   Prol         |  conserventur. Paruimus igitur, et manus dedimus ei, cui nostram
  3      I,  VIII  |      distinguebat sacrum a profano manus sacrilega; sed sublata differentia,
  4      I,  IX    |            Tradidit eos Dominus in manus inimici, et dominati sunt
  5      I,  X     |          quam extra: et quomodo in manus Turcorum iterum restituta
  6      I,  XIII  |    beneficio praedicti imperatoris manus evaserat. Tandem Salernum
  7      I,  XIII  |            et plebes et inferioris manus homines, ad id ipsum piis
  8      I,  XV    |  exigentibus, justo judicio suo in manus impiorum saepius tradi permiserit
  9      I,  XVI   |            sed omnes indifferenter manus dabant; omnes unanimiter
 10      I,  XXIV  |        quod Teutonicorum praedicta manus oppidum ejus expugnasset,
 11      I,  XXVIII|        substantiam, arma quoque in manus domini regis sine aliqua
 12      I,  XXIX  |          innumerabiles, et peditum manus infinita absque duce et
 13     II,  VI    |         praeda et qualibet injuria manus cohibere. Quibus in omni
 14     II,  VIII  |     manipulis, omnis illuc equitum manus convenerat. Sed praecurrens
 15     II,  XVII  |            captis quibusdam, comes manus et pedes praecepit amputari,
 16    III,  IX    |         locum quaerens opportunum, manus contra praedictum caussatorem
 17    III,  XII   |          Verum populus et secundae manus homines, qui ad hoc in praedictae
 18    III,  XV    |             hortantur principes ne manus remittant; sed certi de
 19    III,  XVI   |            dominorum, quibus inter manus flatum vitalem exhalabant.
 20    III,  XXII  |         interius erant, inferioris manus homines, compatientes fratribus,
 21    III,  XXIV  |        Tandem vero domini Tancredi manus impar viribus et numero,
 22     IV,  XI    |             Promittunt igitur illi manus et subsidium pollicentur
 23      V,  XXI   |         sciens quia Boamundi esset manus, dixisse fertur: Vivat haec
 24      V,  XXI   |         dixisse fertur: Vivat haec manus. Et ut ejus et omnium fidelium
 25     VI,  IV    |          solita compendia Turcorum manus solito numerosior, circa
 26     VI,  V     |        mare: ex quibus nonnulli in manus hostium devenientes, perpetuae
 27     VI,  V     |      communierat, timens ne, si in manus forte hostium deveniret,
 28     VI,  VII   |           solum plebeios et mediae manus homines hujus tam miserabilis
 29     VI,  XIII  |            Deo alienum populum, in manus hostium tradi patiatur. ~
 30    VII,  IX    |          nostri equites et majorum manus, negotium, ut summo mane
 31   VIII,  XVIII |           tam equitum quam peditum manus: ita ut nec machina, nec
 32     IX,  VI    |           se provocarent, pedes et manus agitantes, matris, qua induta
 33      X,  V     |       comitatu, resignata terra in manus cujusdam consanguinei sui,
 34      X,  VIII  |       ferentes, sine conditione in manus se dederunt comitis. Quibus
 35      X,  X     |        liberaliter concesserat, in manus domini regis resignavit:
 36      X,  XIII  |       adversarius, et dati sunt in manus hostium, ita quod ex eis
 37      X,  XIII  |    concessum est divinitus hostium manus effugere, hi nudi vacuique,
 38      X,  XVI   |           et fortitudinem eorum in manus inimici (Psal. LXXVII, 67).
 39      X,  XXII  |     accedens reperisset, vix eorum manus potuisset effugere. Rumor
 40      X,  XXX   |       Exeuntes ergo, tradunt se in manus obsidentium, sine conditione
 41     XI,  III   |       multitudinem ut ejus possent manus evadere. Factum est ergo
 42     XI,  XVI   |            Oriente Turcorum ingens manus, et innumerabiles copiae
 43     XI,  XVI   |    collecta est in Perside equitum manus infinita; qui ut proprias
 44    XII,  XIV   |            appellatur, tetigit eum manus Domini. Unde magnates qui
 45    XII,  XVII  |            in ipsum regem incidit, manus injecit, secumque deduxit
 46    XII,  XIX   |       cognoscentes quod eo casu in manus hostium devenisset, remenso
 47    XII,  XXV   |     affirmo. ~Data apud Achon, per manus Pagani, regis Hierusalem
 48   XIII,  VI    |    pugillarium jactu, ut vix etiam manus auderent exerere. Nostri
 49   XIII,  IX    |           castellis non remittatur manus pugnantium, nec machinae
 50   XIII,  X     |          et balistas, omnes in eum manus dirigunt; jacientesque certatim
 51   XIII,  XX    |   difficultate et periculis, eorum manus evaserant, malentes sibi
 52   XIII,  XXIII |         ibi oculus; ubi dolor, ibi manus; haec nos premunt altius,
 53   XIII,  XXVI  |          se ab exercitu inferioris manus homines, quibus in castris
 54    XIV,  XI    |          et cum multa difficultate manus eorum posset effugere et
 55    XIV,  XVII  |             violenter effracta, in manus devenit hostium. Captis
 56    XIV,  XXIII |    praedictae urbis, sed et mediae manus hominum maxima multitudo.
 57    XIV,  XXVIII|            inferre decreverant, in manus hostium cum omni pervenerat
 58     XV,  III   |        moderatrix provinciarum, in manus effeminati Graecorum populi
 59     XV,  V     |             urbem cum praesidio in manus imperii transferre ~His
 60     XV,  VIII  |      equitum quam peditum innumera manus convenire. Sanguinus autem
 61     XV,  IX    |        adversarios arma corriperet manus, aut in congressionibus
 62     XV,  XII   |         Ecce, princeps egregie, in manus tibi, optato, sed et gratis,
 63     XV,  XX    |         tam potens, tam munita, in manus aliquo pacto tradatur imperatoris;
 64     XV,  XX    |          ante contigit, civitas in manus hostium deveniret, simul
 65     XV,  XXII  |        adhiberi remedium: si laesa manus, in qua vis tota mali adhuc
 66    XVI,  III   |    ecclesia Dominici Sepulcri, per manus domini Willelmi, bonae memoriae
 67    XVI,  VII   |          consanguineorum exstincti manus effugerunt. Fugit autem
 68    XVI,  XXV   | exigentibus, infidelium praevaluit manus; et noster usque modicum
 69    XVI,  XXV   |            deosculari cupiens, per manus eorum qui te oderunt, ruinam
 70   XVII,  X     |         quod tradiderat Dominus in manus ejus, robur militiae et
 71   XVII,  XVI   |           terra penitus in hostium manus tradatur. Inter has igitur
 72   XVII,  XVII  |            exigentibus, in hostium manus devenit, et a nostra jurisdictione
 73   XVII,  XVIII |             de qua praediximus, in manus hostium, sorte descendat
 74   XVII,  XX    |            Facta est ergo illa die manus Domini super eos, ita ut,
 75   XVII,  XXVI  |            Ubi faventibus et ultro manus dantibus Damascenis, regem
 76  XVIII,  I     |      patriarchae violentas injecit manus; et ausu diabolico captum,
 77  XVIII,  IV    |            nostris exigentibus, in manus hostium nominis et fidei
 78  XVIII,  IX    |          ex Aegypto detulerant, in manus hostium tradita sunt. Sic
 79  XVIII,  XVII  |  negantibus, corpore impotens, per manus fidelium suorum usque Halapiam
 80  XVIII,  XXVI  |      apostolicae cancellarius, cui manus imponentes et ordinantes
 81  XVIII,  XXVI  |     Tiberim; cui etiam nihilominus manus imponentes, episcopum constituerunt,
 82    XIX,  VIII  |    vincitur, et fuga vix nostrorum manus effugit. ~Noradinus interea
 83    XIX,  VIII  |            fuga elapsus, nostrorum manus evasit. Nostri vero spoliis
 84    XIX,  XI    |      custodienda tradit fuerat, in manus hostium devenisset, quia
 85    XIX,  XI    |        nuntium, quod praesidium in manus jam devenerat inimicorum;
 86    XIX,  XVII  |    varietas, qualem pictorum solet manus lasciva depingere; qualem
 87    XIX,  XXVIII|           aliquando concepi, ut in manus meas regnum hoc aliquando
 88     XX,  IV    |             et opulentum valde, in manus pervenerat debilium et effeminatorum;
 89     XX,  X     |            caeteris qui ad praedam manus et animos intenderant, universum
 90     XX,  XX    |    habuisset, procul omni dubio in manus hostium devenisset. Quo
 91     XX,  XXXII |           ne in praedictum fratrem manus quis auderet injicere violentas.
 92    XXI,  I     |       lascivientibus, unguibus per manus et brachia vellicantibus,
 93    XXI,  IX    |    ecclesia Dominici Sepulcri, per manus domini Amalrici Hierosolymitani
 94    XXI,  XXIV  |           quocunque casu nostrorum manus evaserant, durius insequuntur;
 95    XXI,  XXIV  | cogitatione non vererentur dicere: Manus nostra excelsa, et non Dominus
 96    XXI,  XXVI  |        dicitur, juramento propriae manus, se venturum firmasset,
 97    XXI,  XXVII |           et alii pauci inferioris manus. His ita se habentibus,
 98    XXI,  XXIX  |       mortis periculo, per hostium manus redire dabatur; qui fluvium
 99   XXII,  VII   |        hostiliter persequi coepit, manus in eis injiciens violentas;
100   XXII,  XXVII |       quaedam incautius delata, ad manus hostium pervenit, multam
101   XXII,  XXVII |       tales non fuerunt praesidio, manus hostium incurrentes, aut