Liber, Caput

  1      I,  XVIII |           magnificentia, ut usque ad adventum Petri, de cujus praecepto
  2      I,  XXII  |              eorumdem praestolabatur adventum, junctis exercitibus, castra
  3      I,  XXIII |         commonitorias, quatenus ante adventum majorum principum, qui subsequi
  4      I,  XXIII |     communiunt, proponentes usque ad adventum principum in eodem loco
  5     II,  IV    |       subsequi dicebantur exspectans adventum, quatenus si prospere accederent,
  6     II,  VII   |    reliquorum principum exspectantes adventum, dux frequentibus imperatoris
  7     II,  X     |    convertere Christianum reformido. Adventum tamen tuum nobis desiderabilem,
  8     II,  XV    |             subsequentium exspectans adventum), castrametatus. Quod postquam
  9     II,  XV    |           exspectantes subsequentium adventum principum, ut sociatis legionibus,
 10     II,  XVIII |             comitis suspectum habens adventum, eo quod vir prudens et
 11     II,  XVIII |             propensius. Unde et tuum adventum cum multo desiderio exspectavimus,
 12     II,  XIX   |       praediximus, nostrorum habebat adventum et conventum multo amplius
 13     II,  XXII  |           imperatori quam fratribus, adventum suum in proximo futurum
 14    III,  II    |       civibus dirigit in hunc modum: Adventum in hujus felicis barbari
 15    III,  III   |            denuntiandum civibus ejus adventum direxerat; quodque in vicino
 16    III,  XIII  |         solis subsequentis nuntiabat adventum, et noctis umbra densior
 17    III,  XIX   |           tamen conditione, ut usque adventum domini Boamundi et majoris
 18    III,  XX    |           ignominiam: nam ante eorum adventum et adventus spem aliquam,
 19    III,  XXII  |              videbatur quod usque ad adventum exercitus ita tereret otium,
 20    III,  XXIII |       neminem se admissurum usque ad adventum ducis fide promiserat interposita.
 21     IV,  VII   |         cujus periculosum erat nimis adventum exspectare, saniore ducti
 22     IV,  VII   |         contulerat Dominus, usque ad adventum majoris exercitus sollicitus
 23     IV,  XXIV  |   conterminam, modico ante nostrorum adventum sibi vindicaverat tempore;
 24      V,  I     |           noscuntur, statum eorum et adventum significantibus, principes
 25      V,  III   |   significantibus excubiis nostrorum adventum, in urbem se receperunt:
 26      V,  VI    |      vexillis, hostium praestolantur adventum, ecce advolant, qui eos
 27      V,  XIV   |          obtenta, vix ejus potuerunt adventum sustinere. ~
 28      V,  XV    |            solliciti. ~Rumor interea adventum tantorum exercituum praecurrens
 29      V,  XVI   |           ante hujus tanti principis adventum civitas in nostram prius
 30     VI,  I     |          illud biduum, quod usque ad adventum majorum copiarum superesse
 31    VII,  IV    |         viribus, et nostrorum timens adventum, quos in proximo adfuturos
 32    VII,  IX    |              continuavit; post cujus adventum diebus aliquot, indignantes
 33    VII,  XIV   |              nostrorum intelligentes adventum, significaverunt principibus,
 34    VII,  XVII  |              Cumque comes ante ducis adventum multis jam diebus inutiliter
 35    VII,  XVII  |              maxime autem post ducis adventum; etiam qui cum comite Tolosano
 36    VII,  XX    |               ut ejusdem imperatoris adventum, quem in Kal. Julii adfuturum
 37    VII,  XX    |    exspectandum esse tanti principis adventum utile judicabat, sive ex
 38    VII,  XX    |            modo agminibus, nostrorum adventum praestolabantur intrepidi.
 39    VII,  XXIII |         nostrorum praevenire possent adventum et praecidere, decreverunt
 40    VII,  XXIII |               qui usque ad nostrorum adventum in viculis suburbanis delitescentes,
 41   VIII,  VIII  |            diligentia ante nostrorum adventum, ad urbem communiendam satis
 42   VIII,  IX    |          cives modico ante nostrorum adventum tempore, de ejus munimine
 43   VIII,  IX    |               ita ut quod ante eorum adventum, vix et cum difficultate
 44   VIII,  XXIII |             ad memoriam priorem ejus adventum, et familiaritatis gratiam,
 45     IX,  XXI   |          praedictus Danisman comitis adventum, obsidione soluta, secum
 46     IX,  XXI   |             Danisman, ejus formidans adventum, ab obsidione discesserat,
 47      X,  III   |    magnifacientes, in eodem usque ad adventum comitis Edessani perstiterunt.
 48      X,  III   |       vocatum esse et ejus formidans adventum, volens ejus promotionem
 49      X,  IV    |              urbe occupantes tenent, adventum Balduini, ad ruinam Ecclesiae
 50      X,  IV    |             etiam si necesse sit, vi adventum ejus impedias. Quidquid
 51      X,  VII   |          Daimbertus, Balduini timens adventum, in ecclesiam montis Sion,
 52      X,  VII   |  credulitatem, suspectum habens ejus adventum, descendens de domo patriarchali,
 53      X,  XI    |          remoto sentientes nostrorum adventum, equorum velocitate rapti,
 54     XI,  II    | sollicitudine; in quo opere usque ad adventum comitis Bertrami, satis
 55     XI,  XX    |             haberent, timentes regis adventum, reversi sunt ad propria.
 56     XI,  XXIV  |        Joppensem obsident; sed regis adventum formidantes, infecto negotio
 57     XI,  XXV   |             superius diximus, qui ad adventum domini regis et aliorum
 58    XII,  IX    |              et comitis exspectasset adventum, prohibente domino patriarcha,
 59    XII,  IX    |              deinceps praestolaturum adventum. Erant autem quidam de nobilibus
 60    XII,  XII   |         Dumque sic instructi hostium adventum exspectant, ecce adsunt
 61    XII,  XIV   |      continuavit bona fide, usque ad adventum domini Boamundi junioris,
 62    XII,  XVIII |      diligentius, ut saltem usque ad adventum Balac domini sui, his qui
 63    XII,  XVIII |       tentans, si quo pacto usque ad adventum subsidii, quod in proximo
 64    XII,  XIX   |            fuerant, castrum posse ad adventum subsidii violenter detinere,
 65    XII,  XXI   |        certatim recipiunt, nostrorum adventum formidantes. Classe autem
 66    XII,  XXII  |             lucis orientis nuntiaret adventum, hostes classem sentiunt
 67   XIII,  XIII  |              suspectum habentes ejus adventum, iterum se instruunt, quasi
 68   XIII,  XVI   |          rege Doldequino, ante regis adventum, quem ab Antiochenis citatum
 69   XIII,  XVI   |    Bursequinus vero nostrorum videns adventum et pro certo sciens quod
 70    XIV,  IX    |            Erat enim cuivis impedire adventum facile; nam Rogerus tunc
 71    XIV,  XXV   |          Sanguinus audiens nostrorum adventum, obsidionem solvens, ordinatis
 72    XIV,  XXVI  |         quocunque modo praestolentur adventum. Per idem tempus, dum haec
 73    XIV,  XXIX  |            Sanguinus timens tantorum adventum principum; idque specialius
 74     XV,  VI    |            Hierosolymam venit, cujus adventum rex et populus universus
 75     XV,  VI    |     Audientes itaque Turoi nostrorum adventum, locum deserentes Habehim,
 76     XV,  VIII  |              apud Nuaram praestolari adventum: quo cognito, nostrae quoque
 77     XV,  XIV   |          devote multum ejus suscepit adventum, et moram gratanter amplexus
 78     XV,  XXI   |        exsultatione ejus susciperent adventum; et tanquam domino et maximo
 79    XVI,  XIX   |       furibus audierat, praestolatur adventum, de die in diem exspectans
 80    XVI,  XXII  |   exspectantes avide Francorum regis adventum, qui ad easdem prope partes
 81    XVI,  XXVII |              suis applicuisse, cujus adventum multis diebus ante exspectaverat,
 82    XVI,  XXVIII|             desiderio praestolabatur adventum; sperans quod faustum et
 83   XVII,  XVII  |       instructis catervis, nostrorum adventum, tanquam de victoria securi,
 84   XVII,  XXIII |            exploratores, qui hostium adventum citissime possent praenuntiare. ~
 85  XVIII,  XVI   |       Berytensium applicuisse; cujus adventum, tanta mentis exsultatione
 86  XVIII,  XXIII |             quod non multo ante ejus adventum tempore, in Cyprios innocentes
 87  XVIII,  XXIII |     intulisset injuriam; timens ejus adventum, ne forte praedictorum vociferantium
 88  XVIII,  XXIV  |            gestu significat eorum se adventum gratissime suscepisse, et
 89    XIX,  X     |              tanta laetitia suscepit adventum omnis populus, ut quasi
 90    XIX,  X     |         Christiani exercitus possent adventum praestolari. Sed hoc qualequale
 91    XIX,  XXI   |         nostris se applicant; quorum adventum cum multa hilaritate et
 92     XX,  II    |           detineretur, usque ad ejus adventum apud nos moram fecit nobis
 93     XX,  IV    |              nostrum praestolabantur adventum, ad urbem regiam profecti
 94     XX,  XXV   |              mentis hilaritate eorum adventum suscepisse. Praeceperat
 95     XX,  XXIX  |             Turcorum. Rex autem ejus adventum praesentiens, exercitus
 96    XXI,  IV    |         cujus in dies praestolabatur adventum. Per Idem tempus, eodem
 97   XXII,  I     |      consanguineus, suspectum habens adventum, sorori maturat nuptias;
 98   XXII,  IV    |            evocari, qui ante nostrum adventum in urbem regiam diebus circiter
 99   XXII,  XI    |           ejus in urbem desiderabant adventum, modis quibus poterant,
100   XXII,  XVI   |   Salahadinus vero nostrorum audiens adventum, transito Jordane, cum suis
101   XXII,  XVIII |         nostrorum celerem exspectans adventum, tantam operam inutiliter