Liber, Caput

 1      I,  VII   |   contribulium suorum habentes quasi principem, ad quem universae quae
 2     II,  X     |              contra impium Graecorum principem ministraturus. Perlectis
 3     IV,  III   |           attentius, quatenus tantum principem tamque eorum libertati necessarium,
 4     IV,  IV    |            sibi ducem constituant et principem singularem. Cives enim,
 5      V,  X     |         celebri vulgabatur, Persarum principem potentissimum, ad Antiochenorum
 6      V,  XI    | Occidentalium Christianorum rumor ad principem civitatis pervenerat, ita
 7      V,  XIV   |     exercitatos, ad illum accedentes principem suum, post multa tandem
 8      V,  XVIII |         adinvicem majores civitatis, principem adeunt, super eo verbo consilium
 9      V,  XIX   |        magnum et prudentem civitatis principem, qui semper Christianis
10     VI,  VI    |       incautius, ceperunt: quos ante principem suum deductos statuerunt,
11     VI,  XV    |      consilio, ut missa legatione ad principem hostium, alterutrum duum
12    VII,  XV    |          propheta memoriam facit, ad principem Tyri dirigens sermonem,
13   VIII,  IV    |              et post Titum Romanorum principem, qui urbem delevit, et ante
14     IX,  XVIII |            ergo nuntii ad praedictum principem accedentes, gemitus et lacrymas
15     IX,  XVIII |             magnum et supremum eorum principem, Aegyptum videlicet calipham,
16     IX,  XXI   |              Boamundum Antiochenorum principem, invitans ut ad se venire
17      X,  IV    |         Epistola domini Daimberti ad principem Antiochenum. ~Scis, fili
18      X,  XVII  |       calypha, quemdam militiae suae principem, cum ingenti multitudine,
19      X,  XVII  |           qui advenerant, praedictum principem secuti, undecim equitum
20      X,  XVII  |           rege, prout decebat tantum principem, nunc hos, nunc illos verbo
21      X,  XVIII |              Tancredum Antiochenorum principem, ut regno periclitanti et
22      X,  XVIII |              nuntio, eumdem egregium principem pro regni casu sollicitum,
23     XI,  VI    |    Solimannum potentissimum Turcorum principem, et barbaras ex universo
24     XI,  VII   |  disposuerant, sed scientes utrumque principem liberas ferias non habere
25     XI,  VIII  |              vicinior erat partibus, principem magis infestabat. Accidit
26     XI,  XIX   |        dominum Rogerum Antiochenorum principem, comitemque Tripolitanum
27     XI,  XXII  |        filium Richardi Antiochenorum principem, cui etiam quamdam sororem
28     XI,  XXIII |        dominum regem quam ad dominum principem Antiochenum, pacem petit
29    XII,  X     |             tot millibus qui dominum principem secuti fuerant, culpis nostris
30   XIII,  XXI   |              favorabili, et qui vere principem, etiam ignorantibus, indicaret;
31   XIII,  XXI   |       ruptiis, et filia apud dominum principem lege conjugali solemniter
32   XIII,  XXII  |     inimicitiae inter eumdem dominum principem et comitem Edessanum Joscelinum
33    XIV,  VI    |           dicens: Sanguinum Halapiae principem, Turcorum potentissimum
34    XIV,  XX    |           suam se contulit regionem, principem postea inexorabili odio
35    XIV,  XXVI  |           Decernunt ergo pariter, ut principem Antiochenum et Edessanum
36    XIV,  XXVI  |    celeritate properant. Hic dominum principem debita stimulat instantia;
37    XIV,  XXX   |           potentissimum orbis terrae principem ante suam civitatem hostilia
38    XIV,  XXX   |        indignationem: rursum dominum principem adeuntes, prudenter et circumspecte
39     XV,  I     |     universus, ut pactis inter se et principem prius initis, satisfaciant,
40     XV,  II    |               adversus dominum suum, principem videlicet, ducebatur odio,
41     XV,  III   |          pene prodiga tam in dominum principem et comitem, quam in eorum
42     XV,  III   |              imperiali munificentia, principem simul et comitem, et omnes
43     XV,  III   |          praesentia sua constitutis, principem alloquitur, dicens: Nosti,
44     XV,  IV    |           vehementi motus imperator, principem et magnates accersiri jubet,
45     XV,  V     |    dissimulaverit, rancorem adversus principem et nobilium primores mente
46     XV,  V     |    excellentiam nuntios, qui dominum principem et magnates regionis apud
47     XV,  IX    |              Raimundum Antiochenorum principem et dominum comitem Tripolitanum
48     XV,  XI    |          dominum regem, patriarcham, principem et comitem familiarius convenit,
49     XV,  XII   |           eum etiam invitum, sed per principem vi compulsum, eamdem arripere
50     XV,  XVI   |      praestaretur. Incendebat eumdem principem, minus providum et indiscretum,
51     XV,  XVI   |         fecerat) posset per seductum principem, in sedem illam provehere:
52     XV,  XVIII |        effecisse, et tam clerum quam principem ad id impulisse, eo quod
53     XV,  XIX   |      descendit, ad pacta prius inita principem invitat. ~Per idem tempus,
54     XV,  XIX   |              mensis. Inde nuntios ad principem dirigens mandat, ut juxta
55     XV,  XX    |             fide servaturum. Ut ergo principem in hac parte quocunque modo
56     XV,  XX    |              habituros, neque eumdem principem sic paciscendi in uxoris
57     XV,  XXV   |         solito amplius diffidere, et principem Aegypti potentissimum, cui
58    XVI,  IV    |              simultatibus quae inter principem Antiochenum Raimundum, et
59    XVI,  IV    |         autem, ut praemisimus, inter principem Antiochenum et comitem inimicitiae,
60    XVI,  IV    |              sollicitat, Antiochenum principem dominum suum suppliciter
61    XVI,  XXVIII|     diligenter, prout tantum decebat principem, tractatus, et donis in
62   XVII,  VII   |              collegisse. Alii dicunt principem Antiochenum indignatum quod
63   XVII,  IX    |       invenit Noradinum. Qui audiens principem advenire, timens ne majores
64   XVII,  X     |              ad maximum Sarracenorum principem et monarcham, calipham videlicet
65   XVII,  X     |         Christiani Noradinus, videns principem regionis, et maximam robustorum
66   XVII,  X     |              ejus, robur militiae et principem regionis; et non erat auxiliator,
67  XVIII,  II    |      videlicet Robertum de Surrento, principem Capuanum, comitem quoque
68  XVIII,  XIII  |          mente recolens, quod tantum principem ab impugnatione urbis obsessae
69  XVIII,  XV    |           missis legationibus tam ad principem Antiochenum, quam ad Tripolitanum
70  XVIII,  XVII  |            potentissimum Armenicorum principem dominum Toros dirigunt,
71  XVIII,  XXIV  |      diligentius, quomodo praedictum principem domino imperatori reconciliare
72  XVIII,  XXXIV |          justo eorum dolori: eo quod principem amiserint, qualem reliquus
73    XIX,  II    |         nitebatur assignare, dicens: Principem quemlibet, et maxime regem,
74    XIX,  V     |           gloriosior, eo quod tantum principem in praelio sustinuerat,
75    XIX,  V     |              Noradinum potentissimum principem, Damascenorum regem, properat,
76    XIX,  V     |              assensum; tradensque ei principem militiae suae, virum industrium,
77    XIX,  XI    |          mancipatos, cui Antiochenum principem tam cito permisit libertati
78    XIX,  XII   |            illum maximum Saracenorum principem, qui quasi singularis monarcha,
79    XIX,  XVII  |            eorum qui ad illum tantum principem sunt ingressi, de statu
80    XIX,  XVIII |         legatis dirigit, quae tantum principem sua quantitate et specie
81    XIX,  XX    |              sibi Aegypto, per Johar principem militiae suae, constructoque
82    XXI,  VIII  |            spes eis, per supradictum principem suum posse obsidionem solvi,
83    XXI,  XIV   |        Rainaldum, quondam Antiochiae principem, virum approbatae fidei
84   XXII,  VII   |    conveniunt; tandemque tam dominum principem, quam dominum patriarcham
85   XXII,  VII   |           dominum Rupinum Armeniorum principem magnificum de necessario
86   XXII,  XXIV  |       impiger, et per omnia strenuum principem agens, Salahadinus, in Mesopotamia