Liber, Caput

 1      I,  III   |            aut respirabat qualitate. Plenius tamen convalescere non poterat,
 2      I,  XI    |             multis retro temporibus, plenius edoctus est; et si quid
 3      I,  XI    |              circuiens, didicit ipse plenius, quod prius verbo referentibus
 4      I,  XXIV  |        protestantur. Tandem comperta plenius veritate, exoritur tumultus
 5      I,  XXVIII|     remunerantes. Tamen domini regis plenius novit prudentia, quod non
 6     II,  I     |          regem Hungariae instruantur plenius, quaenam causa fuerit, quare
 7     II,  III   |            rancore deposito, et pace plenius reformata, regni aditus
 8     II,  VI    |        reciperet potestatem. Quod ut plenius intelligatur, de situ praedictae
 9     II,  X     |            litteris, et earum tenore plenius intellecto, de communi principum
10     II,  X     |             per experimentum addisco plenius; nec dubito quin justo zelo
11     II,  XI    |              pace et gratia utrinque plenius reformata. ~
12     II,  XIV   |             eos oporteret. Hic demum plenius cunctis innotuit, quod quidquid
13     II,  XV    |             Quod postquam imperatori plenius innotuit, quod dominus Tancredus
14     II,  XVI   |            imperatore se habuissent, plenius edoctus, Constantinopolim
15    III,  II    |      consolaretur, et ad resistendum plenius animaret, mittens duos de
16    III,  III   |              observata rei militaris plenius disciplina, cujus experientiam
17    III,  X     |          quod ipso rerum experimento plenius edocuit ad evidentiam. Nam
18    III,  XXV   |               praesens de ejus statu plenius volebat edoceri. Tancredus
19     IV,  XX    |              convolant; ubi antequam plenius instructi hostes possent
20     IV,  XXIII |         indifferentes. Interim donec plenius deliberetur, quid contra
21      V,  III   |              ex relatione captivorum plenius compertum est. Factum est
22      V,  VI    |              nostros se contulerunt, plenius innotuit, quod duodecim
23      V,  VII   |       corpora. Quod ut plebi nostrae plenius, et pro certo compertum
24      V,  IX    |          restituit, gratia inter eos plenius reformata. Unde miramur
25      V,  XV    |           qui eos miserant, super eo plenius instruunt, jam non de caetero
26     VI,  XVI   |              si quis erat, reformata plenius charitate, cum majore fiducia
27    VII,  VI    |            per eorumdem confessionem plenius intellecta, factionis illius
28    VII,  XIII  |     nostrorum muribus et fortitudine plenius instruerent; sed mox cum
29   VIII,  X     |            prius reformata inter eos plenius charitate, divinum sinceris
30     IX,  II    |              de meritis eligendorum, plenius et fidelius instruerentur
31     IX,  XI    |   pervenientes Ramulam, ubi de facto plenius sunt edocti, certum habentes
32     IX,  XX    |      multitudinem, et de statu eorum plenius edocerentur, quam ut duci
33      X,  III   |       principi, epistolam rei seriem plenius continentem dirigit. Cujus
34      X,  XXX   |              illa frivola quaestione plenius deliberarent. Didicerunt
35     XI,  IV    |              Ecclesia Romana, volens plenius edoceri utrum rex Hierosolymorum
36     XI,  IV    |            Hierosolymis constitutus, plenius posset cognoscere. Designatus
37     XI,  IV    |             domini Ebremari cognovit plenius. Cumque ei constitisset
38     XI,  XI    |         proterve instantibus, possem plenius satisfacere. Sed nec oportet
39     XI,  XXII  |        frugibus et alimentorum copia plenius abundabat. Verum, licet
40     XI,  XXIII |          adventu et eorum intentione plenius cognita, missis legationibus
41     XI,  XXV   |         belli ordine necessario suos plenius instruere. Factum est ergo
42     XI,  XXVI  |           ejus immunda conversatione plenius edoctus, legatum dirigit
43    XII,  II    |             quorum fide et industria plenius confidebat, regione, municipiis
44    XII,  IV    |           tanquam qui regionem illam plenius noverat, comitatum donat;
45    XII,  XX    |            medio tempore accidisset, plenius cognito, comperto quod ulterius
46    XII,  XXI   |         declinantes, de suorum ruina plenius edocti sunt. Per idem tempus,
47   XIII,  XI    |              sed antequam de remedio plenius deliberarent, praefati juvenes
48    XIV,  VII   |      procerum quam popularium, corda plenius reconciliata, et omnium
49    XIV,  IX    |               orantes intime, ut qui plenius nobilium virorum et illustrium
50    XIV,  XX    |             sibi favorem comparet et plenius conciliet affectum. Exigitur
51    XIV,  XXVIII|              omnia Sanguinus noverat plenius, eoque protervius suos ad
52    XIV,  XXX   |        itaque foedere completo, pace plenius restituta, vexillo imperiali
53     XV,  III   |         fidelium consilio, super hoc plenius deliberet, quomodo facilius
54     XV,  VI    |             statu regionum nostrarum plenius edocti, sumpta opportunitate
55     XV,  VIII  |             discessu Sanguini edocti plenius, de communi consilio, sicut
56     XV,  XIII  |       instrumentorum copia, de causa plenius possit cognoscere. Interea
57     XV,  XVI   |              perlecto diligentius et plenius cognito, prodierunt in publicum
58     XV,  XVII  |        facere poterat, alter Marius, plenius expertus. ~
59     XV,  XXV   |            et ipso rerum experimento plenius cognoscentes, in fundatione
60    XVI,  XIV   |             dignum, accidit: quod ut plenius intelligatur, altius aliquantulum
61    XVI,  XVIII |              rumor lethalis memoriae plenius personuit, et crebro fama
62    XVI,  XVIII |             in mendicitate et ferro, plenius edocet. Ad hoc ad eorum
63    XVI,  XXIII |         incerto auctore susceperant, plenius et certius edocuit. Venerat
64   XVII,  IX    |         Raimundo principi Antiocheno plenius innotuit, sicut homo animosus
65    XIX,  XX    |             praeferens. Haec si quis plenius scire voluerit, illam legat
66    XIX,  XXIX  |             aemulus excludatur, sibi plenius dicit esse satisfactum.
67     XX,  VI    |        pueris, et secundae sorti non plenius indulgetur. Facta sunt desiderabilia
68     XX,  X     |              contracto pacis foedere plenius confidentem deterreat: subito
69     XX,  XIV   |       magnificentia placidorum legem plenius interpretatus, promissum
70     XX,  XIV   |            experientia (sicut postea plenius patuit) plurimum confidebat;
71     XX,  XX    | transeuntibus statutas consuetudines plenius et facilius sibi posset
72     XX,  XXVI  |        antiquissimis et prudentibus, plenius edoctus est. Descendit etiam
73     XX,  XXXI  |           perpetuum lugenda. Quod ut plenius innotescat, sumendum est
74     XX,  XXXII |             vir discretissimus erat, plenius annuens, aureorum duo millia,
75     XX,  XXXIII|      singulis diebus animosiores, et plenius cognoscens quod non proficeret,
76    XXI,  I     |             rerum experimento postea plenius cognovimus, amplioris et
77    XXI,  VII   |            sensus circa talia habent plenius exercitatos) experientia
78    XXI,  XIII  |  experientiam ab ipsa ineunte aetate plenius dicebatur habere; nobilis
79    XXI,  XV    |          Libet paulisper digredi, ut plenius auditorum sensibus ingeratur,
80    XXI,  XVI   |      diligenter lecto, et intellecto plenius, quaesitum est ab eo, Quid
81    XXI,  XXIII |          utrumque nostri postea sunt plenius assecuti; nam inhaerentes
82    XXI,  XXVIII|             aliquot igitur horas, ut plenius deliberaretur quid facto
83   XXII,  IX    |           inter eum et dominum regem plenius reformata. ~
84   XXII,  XIII  |   exspectantes exitum. Qui, postquam plenius cognoverunt quod ii qui
85   XXII,  XXIII |           negotio factum est, serie, plenius innotescet, quod sic habet:
86   XXII,  XXVII |              rei veritatem non sumus plenius assecuti. Certum est tamen,