Liber, Caput

 1      I,  VII   |        Erat autem is vir speciosus admodum, nobilis et in sua tribu
 2     II,  XVIII |         ejus exercitus exhilaratus admodum, rursus iter arripiens,
 3     II,  XXIII |             imperatoris familiaris admodum, vir nequam et perfidus,
 4    III,  I     |         solido compactis, insignis admodum et munita, ita ut accedentes
 5    III,  XI    |         cum duobus filiis tenellis admodum, principibus repraesentant,
 6    III,  XXIII |        disposuit, erat autem dives admodum, ex illa arte pessima quam
 7    III,  XXIV  |            castra locasset, iratus admodum, memor injuriarum quas ab
 8      V,  VII   |         redierant, laetificaverunt admodum: Aegyptiorum quoque legatos,
 9     VI,  IV    |          vallum duxerunt profundum admodum et latitudinis competentis,
10    VII,  VI    |         succensi sunt, poenitentes admodum, quod eum sibi praefecissent;
11    VII,  VII   |     fraudulenter amiserat, tristis admodum et maxime sollicitus, accedens
12    VII,  IX    |         cives ejusdem loci superbi admodum, et prae multitudine divitiarum
13    VII,  XI    |      Redeunte vero comite, tristis admodum pro casu, qui acciderat,
14    VII,  XVIII |        Accenso igitur rogo copioso admodum, cujus incendii fervor etiam
15    VII,  XXI   |    supereminet orientali, excelsus admodum et in sublime juga porrigens,
16   VIII,  II    |           tamen vallibus profundis admodum, ex tribus partibus circumsepta.
17   VIII,  III   |       opere solidissimo et sublimi admodum ecclesia priore, intra novum
18   VIII,  III   |  superficiei turres erant sublimes admodum, in quibus certis horis
19     IX,  I     |     velitis incedere, placet nobis admodum; vobiscum sumus corpore
20     IX,  XIX   |          venerant ditionem, paucae admodum erant; et locis hostilibus
21      X,  V     |    perdomitis hostibus in circuitu admodum, aliquam sibi pacem et populo
22      X,  XI    |        vestigia, dolens et tristis admodum, quod uxorem, nobilem matronam
23     XI,  V     |      quoniam in monte erat excelso admodum et cacuminato, nomen indidit
24     XI,  VII   |            sollicitudinem, quoniam admodum armis, viris et victu erant
25     XI,  VII   |    reportare. Nostri vero dolentes admodum super illis pauperibus,
26     XI,  IX    |           circumvallantes, civibus admodum territis et de sui tuitione
27     XI,  XXV   |            audito, exhilaratus est admodum universus exercitus, quasi
28    XII,  XIV   |        suis id exigentibus, charus admodum et acceptus: utramque nimirum
29    XII,  XIX   |       spretis conditionibus iratus admodum, artifices convocat et machinas
30   XIII,  V     |          mirae altitudinis, densis admodum, et prope se contingentibus.
31   XIII,  XXI   |     venustate conspicuus, procerus admodum, crine flavo, vultu favorabili,
32   XIII,  XXIII |           eloquentem et litteratum admodum, cujus usque hodie exstant
33    XIV,  I     | eleemosynarum largitione liberalis admodum; secundum carnem princeps
34    XIV,  I     |       claustro puellarum religioso admodum, apud Fontem Ebraudi, sanctimonialem
35    XIV,  IX    |          negotia, clarus habebatur admodum, duorum regnorum moderamina
36    XIV,  X     |        plurimum, plebi et equestri admodum acceptus ordini, absque
37    XIV,  XIX   |       maxime principibus suspectus admodum et merito formidabilis. ~
38     XV,  XI    |    princeps Ainardus, vir providus admodum, et foederis quod nobiscum
39     XV,  XIII  |       suspectus enim eis habebatur admodum, eo quod vir dives esset,
40     XV,  XVII  |          habens gratiam; liberalis admodum, militarium virorum, sed
41     XV,  XX    |            praenoscens, indignatus admodum, in Ciliciam iterum exercitus
42    XVI,  II    |            enim et misericors erat admodum; et licet supra vires se
43    XVI,  II    |            refectione sobrius erat admodum, et supra id quod aetas
44    XVI,  XX    |         cum paucis et familiaribus admodum principibus, sumpta a domino
45    XVI,  XXV   |      exercitui mons obvius, arduus admodum, et ascendendum difficilis;
46   XVII,  VII   |          sortem. Indignum enim eis admodum videbatur ut qui tota vita
47   XVII,  XIII  |   consilioque utebatur, familiarem admodum habebat quemdam nobilem
48   XVII,  XIX   |        comitis intellecta, tristis admodum, et mente plurimum consternatus,
49  XVIII,  II    |            Romanae suspectus esset admodum. Tandem per internuntios
50  XVIII,  XII   |      civitatis praesidium, munitum admodum armis, viris, et pro temporis
51  XVIII,  XIV   |  aliquantulum expedita, cum paucis admodum, qui cum eo in praedictum
52  XVIII,  XVIII |         longum satis, sed angustum admodum; cui ex altera parte civitas,
53  XVIII,  XXI   |           cujusdam montis arduo et admodum devexo sita; ad quam non
54  XVIII,  XXII  |     ecclesiae prior, vir mansuetus admodum, affabilis et benignus,
55  XVIII,  XXII  |            saecularibus exercitati admodum, pro injuncto sibi verbo,
56  XVIII,  XXVII |           Interea Noradinus laetus admodum de imperatoris discessu,
57  XVIII,  XXVIII|    praesidiis Turcos habet, paucos admodum, qui et praesidia tuentur,
58  XVIII,  XXIX  |          dies, quidam Joannes, vir admodum litteratus, Romanae Ecclesiae
59  XVIII,  XXIX  |           quod licet juvenis esset admodum, et uxor ejus adolescentula,
60    XIX,  II    |       praeditus saeculari, prudens admodum, et in agendis circumspectus:
61    XIX,  V     |             quemdam alium potentem admodum, Savar nomine, paucis ante
62    XIX,  V     |         cupidum, et in re militari admodum exercitatum, militibus charum
63    XIX,  VI    |          nobilis, corpore procerus admodum, natione Lotharingus, modice
64    XIX,  X     |        regis ex Aegypto, timuerunt admodum, verentes ne imputaretur
65    XIX,  XXIV  |            Rediens vero cum paucis admodum, collem quemdam occupans,
66     XX,  IV    |        quod Aegypti regnum, potens admodum hactenus, et opulentum valde,
67     XX,  XX    |            regni principibus pauci admodum. Recensitoque suorum numero,
68     XX,  XXXII |          vir liberalis et benignus admodum, diem fatalem ingressus
69    XXI,  IV    |            secundum carnem nobilis admodum, cujus supra fecimus mentionem,
70    XXI,  V     |        suis vero non ita affabilis admodum; et quod in hostium vinculis
71    XXI,  XII   | praeminebat, laetiorem se suis, id admodum postulantibus, exhiberet;
72    XXI,  XXVI  |         Zabulon situs est, amoenus admodum; et, licet in summis montium,
73   XXII,  VII   |           eidem principi familiari admodum et accepto, ut eorum verbum
74   XXII,  VII   |           Lucensis, vir grandaevus admodum et modice litteratus. Eodem
75   XXII,  VIII  |       manserat Halapia, cum paucis admodum municipiis. Hic moriens
76   XXII,  XV    |     Christianus, casus periculosus admodum, et nostris perpetuo lugendus.
77   XXII,  XVIII |          tamen, licet pauci essent admodum, praefecti tamen urbis et
78   XXII,  XXVIII|      civitas in monte sita sublimi admodum, et vallibus ambitu profundis;