Liber, Caput

 1      I,  V     |          quanto dies erat solemnior, tanto amplius molestabantur. Ad
 2      I,  IX    |        infidelis, sed magnificus, de tanto elatus successu et de collata
 3      I,  IX    |             imperiali; tandemque pro tanto obsequio eum libertati restituens,
 4    III,  I     |              Ipse autem cum ea, quam tanto labore collegerat, multitudine,
 5    III,  X     |          cineres redacta, turris cum tanto fragore ceciderit, ut etiam
 6    III,  XV    |         autem qui praesentes illo in tanto certamine desudarunt, vix
 7     IV,  VII   |          comperientes quod hi qui in tanto armorum fulgere advenerant,
 8     IV,  XII   |            per subsequentes aliquot, tanto silentio conquievit civitas,
 9     IV,  XVII  |            qui in tanta obsidione et tanto continuo tempore per loca
10     IV,  XXI   |              poterant principes huic tanto malo praesens aliquod remedium
11      V,  VII   |             et nemo esset eorum, qui tanto oneri se vellet subjicere;
12      V,  X     |              deliberare quomodo huic tanto malo possent occurrere:
13      V,  XXII  |             se ingerunt. Cives autem tanto tumultu expergefacti, primum
14     VI,  IV    |              unum principes, ut huic tanto malo remedium procurarent.
15     VI,  VI    |            victus abiit et confusus, tanto illi major est inflicta
16     VI,  VII   |             necessarium. Vix erat in tanto populo qui sibi sufficeret:
17     VI,  VII   |             principibus; eratque eis tanto molestior, quanto pluribus
18     VI,  IX    |             per eos inferebatur, nec tanto poterat sufficere populo;
19     VI,  XIII  |  subtraxerunt laboribus, verum etiam tanto, quod eis videbatur Dominus
20     VI,  XIII  |            suae titulos denigrantes, tanto fidelium Christi se collegio
21     VI,  XVI   |    promittentes. Vix reperiebatur in tanto populo conditionis aut aetatis
22    VII,  I     |          Fuitque in eo delictum hoc, tanto notabilius, quanto ipse
23    VII,  I     |       Juvenalis: ~Omne animi vitium, tanto conspectius in se~Crimen
24   VIII,  VI    |     invigilabat studium, nec erat in tanto populo deses quispiam, aut
25   VIII,  XIII  |    restituere libertati. Non erat in tanto populo senex aut valetudinarius
26   VIII,  XVI   |            reversus est populus, cum tanto fervore, ut tanquam viribus
27   VIII,  XVII  |              in septentrionali plaga tanto studio tractarentur, comes
28     IX,  VII   |          praestarent indignum; seque tanto vellent subjicere discrimini,
29      X,  VI    |     formidinis eos reditum maturare, tanto instant protervius, quanto
30      X,  XX    |           impetu in nostros irruunt, tanto instantes animosius, quanto
31      X,  XXV   |      advenientem honeste suscipiens, tanto erga eum majore motus misericordia,
32     XI,  XIX   |            in nostram perniciem; qui tanto id melius facere poterant,
33    XII,  XXIII |              dux adversae insidebat, tanto concussit impetu, ut pene
34    XIV,  XII   |        temporibus altius sublimavit, tanto magis expedit personam tuam
35     XV,  III   |            grave nimis, quod civitas tanto nostrae gentis acquisita
36     XV,  XXII  |             dicunt et singulare, sed tanto indignum principe, posse
37    XVI,  III   |               tanta rexit industria, tanto procuravit moderamine, ut
38    XVI,  VII   |             subjugata urbe Edessana, tanto in immensum elatus successu,
39    XVI,  IX    |           decertandum. In hoc itaque tanto tumultu, praevaluit vulgi
40    XVI,  IX    |              instare et importunius, tanto sibi invicem cohaerere magis
41    XVI,  X     |            demum die continuatis cum tanto periculo itineribus, ad
42    XVI,  XII   |           quaerunt quisnam esset qui tanto se objecerit periculo, cujus
43    XVI,  XXII  |            et factum est. Huic tamen tanto negotio Soldanus Iconiensis
44    XVI,  XXVI  |           casu magis quam industria, tanto tamque confuso exemptus
45   XVII,  XX    |            transitus. At vero nostri tanto avidius insectantes, spretis
46   XVII,  XXI   |           fideliter insistunt operi, tanto labori debitam devote et
47   XVII,  XXVII |            exercitum; decidens autem tanto pondere castello illisus
48  XVIII,  III   |              posse contingere, ut in tanto corpore omnes eodem gradiantur
49  XVIII,  VII   | vindicaverant; eratque tota regio in tanto motu, ut nusquam quies,
50  XVIII,  VII   |              via ad dominum papam in tanto tumultu posset accedere;
51  XVIII,  X     |          ergo honestam Rainaldus pro tanto facto retributionem, videbatur
52  XVIII,  XII   |           civibus ingressi sint, cum tanto numero ut, obtenta violenter
53  XVIII,  XIX   |           suum trahentes compendium, tanto ferventius propositum urgent
54  XVIII,  XIX   |             Nostri autem eo cognito, tanto coeperunt instare vehementius,
55  XVIII,  XXIV  |            suorum favorem meruit, et tanto charitatis vinculo eorum
56  XVIII,  XXXI  |         Praeparantur interea virgini tanto culmini destinatae, a matre
57  XVIII,  XXXI  |          praeparabantur impensis, et tanto studio procurabantur, ut
58    XIX,  XVII  |            admissi, iterum aedificia tanto prioribus elegantiora inveniunt,
59    XIX,  XXIV  |          audivimus, quod illa die in tanto conflictu ex majore parte,
60    XIX,  XXVII |              et multis usibus aptas, tanto studio ad terram prosternunt
61    XIX,  XXVII |             amplius novit afflictos, tanto acrius instare praecipit.
62     XX,  X     |     mancipantur. Ibi enim, utpote in tanto tumultu et depopulatione
63     XX,  XIX   |               et quaelibet aedificia tanto subvertit impetu, quod usque
64     XX,  XIX   |            populosa, III Kal. Julii, tanto terraemotus impetu, circa
65     XX,  XXVIII|       principatus funditus abstulit, tanto foedere deinceps Noradino
66     XX,  XXXI  |           legem et eorum traditiones tanto zelo coluerunt, ut respectu
67    XXI,  VIII  |            ut ab alterutra parte, in tanto tumultu optatis conditionibus,
68   XXII,  II    |        arbitrantes satis esse, si in tanto tumultu praefatum oppidum
69   XXII,  XVI   |          tanti principis solatio, in tanto necessitatis articulo, fraudarentur.
70   XXII,  XXX   |             tentaverunt erigere; sed tanto artificio saxa dirigebant
71   XXII,  XXX   |     obsidentes inspicerent legiones, tanto erant expositi periculo,