Liber, Caput

 1   Prol         |     deliquimus, nobis non imputet ad mortem, sed de gratuita bonitate
 2      I,  V     |            nequam, ut eis aliquid ad mortem moliretur, morticinum canis
 3      I,  V     |              confidentes innocentia, mortem pro Christo parati erant
 4      I,  VIII  |           qui ad eas confugerant, ad mortem trahebantur et supplicia.
 5      I,  IX    |          supremum defectum fatigati, mortem magis quam vitam optantes,
 6      I,  XXV   |              unus superfuit, qui aut mortem effugerit, aut vincula. ~
 7      I,  XXVII |   praecipites, pro tantis excessibus mortem irrogaturi. Tandemque apud
 8      I,  XXVIII|              nec unus solus ex vobis mortem poterit evadere; cum in
 9      I,  XXVIII|               dum veniam exspectant, mortem inveniunt. Irruentes enim
10      I,  XXX   |           solum formidinem, verum et mortem irrogantes. Ex quibus comes
11     II,  X     |          Latinorum nationem usque ad mortem modis omnibus persequi;
12    III,  IX    |           commendans animositatem et mortem ejus in conspectu Domini
13    III,  XVI   |           potus, modum non ponentes, mortem quam evasisse videbantur,
14    III,  XVII  |          capulotenus immerso gladio, mortem ingerit colluctanti; saucius
15    III,  XVII  |              ejusdem ducis beneficio mortem evaserat, proclamante, et
16    III,  XVIII |            XVIII. Comes Tolosanus ad mortem infirmatur. Exercitus Lycaoniam
17     IV,  V     |      incolumitate et gloria usque ad mortem decertare. ~
18     IV,  IX    |           oculis privari. Hanc, post mortem Alexandri Macedonis, Antiochus,
19     IV,  XVI   |             vado transire cupientes, mortem invenerunt in undis, in
20      V,  I     | occurrentibus, nec uni ex eis liceat mortem evadere. Factum est igitur
21      V,  VI    |     caeduntur et pereunt, qui ea via mortem poterant evasisse. Erat
22      V,  VII   |            quique lethaliter saucii, mortem adhuc praestolabantur imminentem,
23      V,  XIX   |           parceretur civibus, qui ad mortem erant deputati. Effluxerant
24     VI,  XX    |             animosius, vulneraque et mortem ministrantibus. Dumque vident
25    VII,  XXIII |              delitescentes, quotidie mortem exspectabant, non audentes
26   VIII,  XIX   |              effugerant, putantes se mortem quocunque modo declinasse
27   VIII,  XXIV  |       mundari: unde civibus qui casu mortem evaserant, compedibus alligatis
28     IX,  XX    |          temporali poterat, cui post mortem perpetuum domicilium est
29     IX,  XXIII |     aegritudine, aegrotare coepit ad mortem. Tandem invalescente morbo
30      X,  I     |              in filium, et post ejus mortem comitatum cum suis pertinentiis
31      X,  XXII  |    diffidentibus de vita singulis et mortem optantibus celerem, ne viderent
32     XI,  VIII  |            somno sive mero gravatis, mortem intulerunt, unde postmodum
33     XI,  XXIX  |       ingredientes, in mare vicinum, mortem effugere cupientes, se contulerunt.
34    XII,  XII   |       confodiant; ita ut nec vel uni mortem liceat effugere. At vero
35    XII,  XIII  |              qui peccatoris non vult mortem, sed magis ut convertatur
36    XII,  XXI   |    multitudine pauci vel vincula vel mortem evaserint. Dicuntur ea die
37   XIII,  XVI   |            illatis stragem inferunt, mortem modis pluribus, irrogantes;
38   XIII,  XXVIII|               spem habens in eo, qui mortem ibi devicerat, quod suae
39    XIV,  VII   |           caeteris interemptis, fuga mortem evadere. Relictis igitur
40    XIV,  X     |         afflixit dies, dicens eos in mortem suam conspirasse. Haec et
41     XV,  IV    |      palatium principis, injurias et mortem fugientes, strictis gladiis
42     XV,  XVI   |   incolumitate, paratus sum usque ad mortem decertare. Praecipitur ergo
43     XV,  XXII  |            angeretur immensitate, et mortem non dubitaret adesse prae
44    XVI,  V     |         avaritiae fructus colligens, mortem cum popularibus sortiretur
45    XVI,  VI    |           liberis non imputaretur ad mortem, quod deliquerant, castrum
46    XVI,  IX    |       beneficium, et pro eo usque ad mortem decertandum. In hoc itaque
47    XVI,  XV    |              negant, parant praelia, mortem intentant; interius, qui
48    XVI,  XXII  |             anxie nimis, et usque ad mortem premebatur; nec dabatur
49    XVI,  XXV   |         instantes cominus, Martem et mortem ingerunt, et diffugere paratos
50   XVII,  XIX   |        invenire, gladio percutit, et mortem omnibus irrogat indifferenter.
51   XVII,  XX    |    incurrentes, saucii lethaliter in mortem nihilominus dabantur praecipites.
52  XVIII,  IX    |     volentibus ei hoc quod egerat ad mortem imputare, resistere posset.
53  XVIII,  IX    |         domino regionis ausu nefario mortem intulerat. Dumque instant
54  XVIII,  IX    |            aureorum Aegyptiis eum ad mortem postulantibus vendiderunt.
55  XVIII,  XIII  |              more hostium vulnera et mortem ministraturi. Nostri porro,
56  XVIII,  XVIII |     molestiam, ut ex parte qualibet, mortem sibi arbitrentur imminere.
57  XVIII,  XXXIV |              cuidam datum caniculae, mortem sibi infra paucos dies propinaverunt.
58    XIX,  III   |            et aliam vitam post istam mortem, probari possit. Cui ego:
59    XIX,  X     |       verentes ne imputaretur eis ad mortem. Nos autem horum nihil pro
60    XIX,  XXVII |         uxoribus et liberis usque ad mortem decertandum; hortatur ut
61     XX,  VI    |            aetati, aut sexui; et qui mortem quocunque casu inveniebantur
62     XX,  VI    |      reserant penetralia, et eos qui mortem delitescendo effugisse videbantur,
63     XX,  XII   |            domini nihil tale verenti mortem intulit, quam eidem ille,
64     XX,  XXVII |           pervenisset, casu sinistro mortem immeritus subiit inauditam.
65     XX,  XXVII |           fieret indulgentia; nec ad mortem ei praesens factum imputaretur,
66    XXI,  V     |          Bertrannum nomine, qui post mortem patris, et Guillelmi Jordani
67    XXI,  V     |            qui eumdem comitatum post mortem patris haereditario jure
68    XXI,  XXIII |     propulsare injurias, et usque ad mortem non destituere. Hi sane
69   XXII,  V     |             quod in finibus Tyri per mortem avi paterni haereditario
70   XXII,  XVIII |           desudantibus plerumque aut mortem inferrent, aut fodiendi