Liber, Caput

 1      I,  XI   |           eo non solum de praesenti periculo temporis, verum etiam et
 2     II,  XX   |           quocunque tentare reditum periculo. Quod postquam domino comiti
 3    III,  X    |       nolentibus hostibus, sine suo periculo secus murum eam possent
 4    III,  XVI  |           magis pro instante mortis periculo sollicitae quam ut sexui
 5    III,  XVI  |         sitis et caloris immoderati periculo, quasi vilia deficiebant
 6     IV,  XV   |            labore et eam trahentium periculo, ante pontem in modum excelsae
 7     IV,  XVII |           quoque pari consumerentur periculo, aut in fines Edessanos
 8      V,  IV   |             tum pro illorum arcendo periculo restiterunt, videntes quod
 9      V,  VII  |       frutectis, ab hesterno elapsi periculo, latebant, audita nostrorum
10      V,  VIII |             eam non nisi cum maximo periculo pateret exitus, nostri ad
11     VI,  V    |    descendentes, pari vos involvant periculo. Ipsi autem cum eis conscendentes,
12     VI,  XIV  |          jussionem, nisi cum mortis periculo, declinare se non posse
13    VII,  III  |           ut a praesenti eum solvat periculo, condignam pro meritis tempore
14    VII,  XI   |              moram fecerant cum hoc periculo. Defecerant autem ibidem
15    VII,  XII  |          necessaria plebi quocunque periculo procuraret. Ingressus igitur
16    VII,  XVII |             quod imminere dicebatur periculo, in simplicitate spiritus
17   VIII,  XVI  |           erant inferius, cum multo periculo suscipientes, infra machinam
18     IX,  XIX  |          interpolatae, ita ut summo periculo, cum necessitas id exposcebat,
19     IX,  XXI  |          qui de praedicto evaserant periculo, Edessam pervenientes, comiti
20      X,  XIII |    praemonens ne tantum populum suo periculo libere transire patiantur.
21      X,  XVII |         fugam, praecipit sub mortis periculo, ut occupandis spoliis nemo
22      X,  XXII |           cum difficultate et vitae periculo, hostibus inter eundum occurrentibus,
23     XI,  XXIII|        videntes quod nisi cum gravi periculo non possent nostros sustinere,
24    XII,  XVI  |           labore continuo, et multo periculo transeuntium, non videbatur
25    XII,  XVIII|        expediant, gravi se exponunt periculo; castrum in quo detinebantur
26    XII,  XVIII|         viros magnificos, quocunque periculo, liberare contendant. Habitu
27    XII,  XX   |            attigit. Inde non minore periculo, nudis pedibus, labore pressus
28    XII,  XXI  |             cominus irrogato mortis periculo, respirandi etiam negant
29   XIII,  VIII |         quod ibi non possent absque periculo moram facere: nec erat tutum
30    XIV,  VII  |    violentiam tolerare possent sine periculo. Non multum enim proficere
31     XV,  III  |            nostrae gentis acquisita periculo, tantoque sanguinis felicium
32     XV,  X    | deficientibus sociis, absque mortis periculo non licebat opem ferre;
33     XV,  X    |         subsidium; sed, urgente jam periculo, nec subsidium, nec defensionis
34     XV,  XXI  |        famis et rerum necessariarum periculo, sustinere posse exercitus.
35     XV,  XXIII|             suffragia, non nisi cum periculo, sine rectore posse pertransire
36    XVI,  VI   |        introduxerant, liber et sine periculo pateret exitus; quodque
37    XVI,  X    |         Transcursa igitur cum summo periculo regionis illius parte, circa
38    XVI,  X    |           die continuatis cum tanto periculo itineribus, ad locum destinatum
39    XVI,  X    |           ad propria, cum quocunque periculo, maturare. Fuerunt tamen
40    XVI,  XI   |   dissolventes, viam sibi cum summo periculo et strage suorum violenter
41    XVI,  XII  |        esset qui tanto se objecerit periculo, cujus tam insigne factum
42    XVI,  XIV  |           tradentibus civibus, sine periculo et sine difficultate recipiat.
43    XVI,  XV   |            expedire, quod quocunque periculo, quocunque mortis discrimine,
44    XVI,  XXIII|         Factum est autem ut, audito periculo fratrum et interitu, et
45    XVI,  XXV  |             copias minore fudissent periculo, et de pluribus et longe
46    XVI,  XXVI |             tamque confuso exemptus periculo, saepe dicti, qui vicinus
47   XVII,  XV   |        uxoribus et liberis, et sine periculo conductum usque Turbessel;
48   XVII,  XVI  |             educere volens eos sine periculo. ~
49   XVII,  XXVII|              proponunt ut quocunque periculo, quocunque civium discrimine,
50   XVII,  XXVII|         habere consortes, in mortis periculo, merito reperti sunt soli.
51  XVIII,  XII  |          inde posset esse, nisi cum periculo. Factum est autem, postquam
52  XVIII,  XII  |        violenter civitate, non sine periculo et multorum strage, nostros
53    XIX,  I    |             interposuit ingens, cum periculo ex schismate ortum scandalum.
54    XIX,  XXIV |             maximo utriusque partis periculo. ~Communicato itaque ad
55     XX,  XIX  |      violenter, absque tamen civium periculo, turres quasdam robustissimas
56    XXI,  VII  |           suspectos invicem, minore periculo decertabatur; quippe qui
57    XXI,  XXIII|             et in fugam cum supremo periculo et ignominia vertitur.
58    XXI,  XXVI |             vias, quod non nisi cum periculo ire ad exercitum aut inde
59    XXI,  XXIX |             suos gravari, expositos periculo, neci quoque datos, parat
60    XXI,  XXIX |      procedere, nec nisi cum mortis periculo, per hostium manus redire
61   XXII,  II   |           cum hostibus absque gravi periculo committendi. Porro fratres
62   XXII,  VII  |            quo non sine universorum periculo diu stare posset. Ordinant
63   XXII,  XV   |          onere expedito, vix absque periculo iter praeberetur. Erat autem
64   XXII,  XVIII|     protervia, quod vix sine mortis periculo, qui intus erant, digitum
65   XXII,  XXI  |             tute et sine irruentium periculo laborare possent, collocare.
66   XXII,  XXVII|           ita quod ad eum, non sine periculo gravi, nostrae possent acies
67   XXII,  XXX  |             cum mortis se attollere periculo. Nec solum qui egrediebantur
68   XXII,  XXX  |      legiones, tanto erant expositi periculo, terroreque quatiebantur