Liber, Caput

 1   Prol         |            dubio, culpa est; si tamen vere dicitur officium, congruus
 2      I,  XII   |              Sanctae Resurrectionis. ~Vere magnus es, Domine Deus noster,
 3      I,  XII   | misericordiarum tuarum non est finis. Vere, Jesu bone, non erit in
 4      I,  XVI   |           fructu super terram: ita ut vere dici posset, quod vere illud
 5      I,  XVI   |             ut vere dici posset, quod vere illud verbum Domini impleretur:
 6      I,  XVI   |           Aurasicensis episcopus, vir vere religiosus, ac timens Deum.
 7      I,  XVI   |              iter arriperent. Videtur vere divinitus procuratum praesens,
 8      I,  XVI   |         loquimur, negotium, et verbum vere egressum a Domino. Nam catervatim
 9      I,  XVI   |              se praevenire cupientes. Vere divinitus procuratum; necessarius
10    III,  XVII  |              facilius possit laniare. Vere miles egregius gladium non
11     IV,  XII   |              dirigendum exercitum, ut vere redeunte, et reparatis viribus,
12     IV,  XX    |        tristiorem. Dicebatur enim, et vere sic erat, quod quidam homo
13     VI,  XVI   |         praelium egrediantur, et ejus vere sint auditores et membra
14     VI,  XXI   |               Prov. XXI, 30): quamque vere dicatur quod non deserit
15    VII,  XVIII |        incerti; aliis dicentibus quod vere ipsa esset, quae Domini
16   VIII,  XII   |                Videbatur enim eis, et vere sic erat, quod quia ex illa
17   VIII,  XXI   |               humilitatis et in animo vere contrito, nudis vestigiis,
18   VIII,  XXI   |           replentes aspergine; quorum vere sermo dirigebatur ad Dominum:
19   VIII,  XXIII |             difficultate converteret. Vere namque videbatur sermo hic
20     IX,  V     |          praestantia, tanti principis vere dabat esse germanos: dominus
21     IX,  VIII  |             praesenti argumento, quod vere de illo sensissent, edocuerit.
22     IX,  X     |         abinvicem, rumor insonuit, et vere sic erat, quod princeps
23     IX,  XX    |               abierunt dicentes: Quia vere hic est, qui universas regiones
24      X,  XVI   |          ostendere, persuadentes quod vere sit, id quod color esse
25      X,  XVI   |              impuberibus. Hic dabatur vere ad litteram intueri quod
26      X,  XX    |           poenitere, reputans apud se vere dictum: ~. . . . . Male
27      X,  XXIX  |         compellerentur inopiam, sicut vere rei exitus manifestum dabat;
28     XI,  XXI   |         laborarent. Audierat enim, et vere scierat, quod mulier locuples
29    XII,  III   |            religiosus ac timens Deum, vere tantorum virorum imitator
30    XII,  X     |             fructus condignos; et sic vere poenitens, praelii discrimen
31   XIII,  XI    |          somnii interpretationem; nam vere oculos dici potest quis
32   XIII,  XXI   |              vultu favorabili, et qui vere principem, etiam ignorantibus,
33   XIII,  XXI   |              plurimum, et more patris vere magnificus; secundum carnem
34   XIII,  XXI   |                Dominus vero Boamundus vere sequenti oppidum Cafardan,
35   XIII,  XXIII |         constituitur archiepiscopus. ~Vere demum proxime subsecuto,
36   XIII,  XXVI  |              palmam. Mirabile est, et vere mirabile, et supra opiniones
37   XIII,  XXVI  |          eruere (Deut. XXXII, 39). Et vere, Domine. Nam dum rex solis
38    XIV,  XXVIII|               famis imperium, et quam vere dictum sit illud: Asserit
39     XV,  I     |           Ciliciae mensibus hibernis, vere jam reducto, et gratam exercitibus
40     XV,  IV    |      observatum continuare. Novi quod vere fideles mei sitis, nec a
41     XV,  XVII  |       admiserat. Dicebatur etenim, et vere sic erat, arrogans, et de
42    XVI,  XXI   |         votorum tanta dissonantia, ut vere dici posset: Effusa est
43    XVI,  XXV   |           oderunt, ruinam passus est? Vere judicia tua abyssus multa (
44   XVII,  X     |            non multum attendens, quam vere dicatur: Tua res agitur,
45   XVII,  XV    |            Dicebatur enim publice, et vere sic erat, quod potentissimus
46   XVII,  XXVII |              manifeste indicant, quam vere dicatur, ante ruinam exaltabitur
47     XX,  XIII  |           ecclesia inthronizatus est. Vere tamen sequente, quod erat
48     XX,  XX    |           domino regi nuntiabatur; et vere sic erat. Erat autem eidem
49     XX,  XXXII |              diligentius pertractare. Vere autem proxime subsecuto,
50    XXI,  I     |               Dicebantur enim, sicuti vere sic erat, proxima consanguinitatis
51    XXI,  VII   |           discedere. Solet quaeri, et vere merito quaerendum videtur,
52    XXI,  XXIV  |        solitum violentia incubuit, ut vere credi posset, etiam ipsa
53    XXI,  XXX   |             castrum praedictum, sicut vere erat, ab hostibus violenter
54    XXI,  XXX   |          prioribus major confusio, ut vere dici posset: Recessit ab
55    XXI,  XXX   |               eis Dominus Deus eorum. Vere judicia Dei, abyssus multa (
56    XXI,  XXX   |        abyssus multa (Psal. XXXV, 7); vere terribilis est Deus in consiliis
57   XXII,  XXIV  |         egerat et subegerat regionem. Vere demum proxime subsecuto,
58   XXII,  XXVII |           Dicebatur a quibusdam, quia vere sic erat, et juste a principibus