Liber, Caput

 1      I,  XXI  |             opem ferat, aut ministret auxilium. Cui verbo acquiescens exercitus,
 2     II,  X    |          festinus adero, consilium et auxilium fraterna charitate, tanquam
 3    III,  I    |      advenientes copias, imploraturus auxilium. Effeceratque persuasionibus
 4    III,  XXII |               in Tancredi festinarent auxilium. Populus tamen interior
 5     IV,  XVI  |               necessarium procurarent auxilium, in nostros irruentes animosius,
 6     IV,  XXIV |          sollicitent; et ejus opem et auxilium promittentes, principum
 7     VI,  XV   |          subito, per divinae virtutis auxilium, eos de suis viribus praesumentes,
 8    VII,  I    |             quae cum eis inierat, eis auxilium in propria persona non differat
 9    VII,  III  |             suum Rodohan a duce petit auxilium. Dux, evocato fratre Balduino,
10    VII,  III  |              quia non facile nisi per auxilium Francorum, domino potenti
11    VII,  IV   |          Reliqui principes ministrant auxilium. Fugit Rodohan. Quidam ex
12    VII,  IV   |            remanserant in suum evocet auxilium, ut confidentius valeat
13    VII,  XIX  |          Persarum haberent gratiam et auxilium; nunc mutato cantico, pro
14    VII,  XIX  |       videntes constitutos, nostrorum auxilium, quod prius instanter nimis
15    VII,  XX   |           sine dilatione subsequi, et auxilium in suis necessitatibus ministrare.
16   VIII,  X    |            mentibus implorare possent auxilium. ~
17      X,  IV   |               certe scis ipse quoniam auxilium tuum consiliumque promiseris,
18      X,  XIV  |        hostium, vel oppidis per eorum auxilium violenter capi contingeret,
19      X,  XXII |          usque Arsur pervenerat, regi auxilium ministraturus. Quod rex
20     XI,  VI   |              consilium ministraret et auxilium; nec eorum iter ab iis quos
21     XI,  VIII |        multitudinem in suum convocans auxilium, in terram principis irruptiones
22    XII,  XVIII|            opera expediti videbantur, auxilium congreget, et velocius mittere
23    XII,  XXV  |        auxiliante, utramque per eorum auxilium, aut aliquod ingenium in
24    XII,  XXV  |              Hierusalem, consilium et auxilium vobis dantes, quod nobis
25    XIV,  XXV  |          castro vallatis, ministretur auxilium, quod satis leve videbatur;
26     XV,  VII  |        inquietat; Damasceni a nostris auxilium postulant, et interpositis
27     XV,  VII  |               eo et populo Christiano auxilium et consilium contra hostem
28     XV,  VIII |               Damascenis praebentibus auxilium. ~Approbato ergo generali
29    XVI,  V    |             differt fratribus debitum auxilium ministrare; dumque comes
30    XVI,  XI   |         terris die, ecce Noradinus in auxilium soceri vocatus, infinita
31    XVI,  XVIII|             non defuturum de supernis auxilium, volentibus hunc tam pium
32    XVI,  XXVII|           ejus adventu, quod per ejus auxilium Antiochenum principatum
33    XVI,  XXIX |            regum, per eorum operam et auxilium possent fines suos dilatare
34   XVII,  XXVI |               ut Damascenis contra se auxilium postulantibus ministrarent,
35   XVII,  XXVI |             obsidet, ut in obsessorum auxilium revocati, obsidionem circa
36  XVIII,  II   |               viris nobilibus, quibus auxilium consiliumque Romanae Ecclesiae
37  XVIII,  XXVI |       imperatore, qui parti oppositae auxilium suggerebat, et consilium;
38  XVIII,  XXX  |              est ad solitum recurrere auxilium, et ab eo contra mala imminentia
39    XIX,  V    |              Arabes contribules suos, auxilium ab eis postulaturus, se
40    XIX,  V    |             properat, implorans ab eo auxilium, quo fretus in Aegyptum
41    XIX,  V    |              contra ingruentes hostes auxilium; tributum autem non solum,
42    XIX,  XII  |            vires conferant, impendant auxilium, eumque sequantur. Audiens
43    XIX,  XII  |          omnium suppliciter implorans auxilium. Decretum est ergo, et communi
44    XIX,  XIII |      descendit in Aegyptum, Aegyptiis auxilium ministraturus. ~Convocatis
45     XX,  VI   | superstitionis suae principes, ad sui auxilium precibus pretioque sollicitet.
46     XX,  IX   |          tentat, et Turcorum implorat auxilium.  At soldanus et sui interea
47     XX,  XIII |  Occidentalibus principibus petiturus auxilium, ad partes dirigitur occiduas. ~
48     XX,  XXIV |            contra imminentia pericula auxilium implorent. Decretum est
49     XX,  XXVII|     Occidentalibus nobis consilium et auxilium imploraret, completo biennio,
50    XXI,  VIII |             Noradini, et aliis qui in auxilium ejus venerant, experiri;
51    XXI,  XVII |           praesens domini imperatoris auxilium deserere non reputabamus
52   XXII,  II   |           sibi non possent ministrare auxilium, nec etiam dirigere internuntios,
53   XXII,  VI   |              sua, a domino imperatore auxilium postulaturus, similiter
54   XXII,  XXIV |         contra praedictum Salahadinum auxilium postulans, juxta votum meruit
55  XXIII,  I    |              Christianitatis et regni auxilium invitarent. De quo cum prior