Liber, Caput

 1      I,  IV    |      remissius, quousque consummata hominum nequitia exigente, eidem
 2      I,  XIII  |    deteriora declivis, omnem Dei et hominum post tergum dederat reverentiam,
 3      I,  XIV   |             dominus Urbanus, videns hominum malitiam modum excessisse,
 4      I,  XIV   |             ad corrigendos excessus hominum necessarium valde, apud
 5      I,  XXIX  |          subsecuta est insensatorum hominum multitudo infinita, Judaeorum
 6     II,  II    |        hujusmodi impiorum manipulos hominum, quam injurias ab eis et
 7     II,  IX    |           ut amplius esset opinione hominum; et vix gregum et armentorum,
 8     II,  XII   |    holosericis, et vasis pretiosis, hominum aestimationem tam operis
 9     II,  XIII  | Constantinopolim per imperatorem et hominum ducem sic geruntur, dominus
10    III,  VII   |      funibus, humeris et cervicibus hominum et equorum impositis, usque
11     IV,  XVII  |            nec solum in his quae ad hominum pertinebant alimoniam, verum
12     IV,  XXII  |          magis exercitatos, peccata hominum id exigere, et Dominum ad
13     VI,  XXII  |         distinguebantur, quibus duo hominum millia spatiose considere
14    VII,  XVIII |     revelatione divina, ad notitiam hominum et eorum consolationem,
15    VII,  XXIV  |         salutaris, in quo passiones hominum diluuntur, et alia pariter
16   VIII,  X     |           et majores ei de novo tam hominum quam rerum necessariarum
17   VIII,  XIII  |          conatu, horrendus et supra hominum opinionem, protervus a mane
18   VIII,  XXIII |           est; qui ita praeter spem hominum, praedicti viri vias direxerat
19     IX,  V     |            autem anno uno; peccatis hominum id exigentibus, ne diuturniore
20     IX,  VIII  |      gloriae, in frequenti versatur hominum memoria, quod praesenti
21     IX,  X     |           in consiliis super filios hominum (Psal. LXV, 4). Veniens
22     IX,  XII   |            occurrebat multitudinem, hominum esse cobortes. Nostrorum
23      X,  VIII  |       victualibus, quae tam ad usus hominum quam jumentorum apud eos
24      X,  XXVIII|             quales solent argutorum hominum reperire ingenia, in hostium
25    XII,  XXIII |          hostilis, tantaque strages hominum, ut etiam (etsi fide videatur
26   XIII,  XI    |           in consiliis super filios hominum (Psal. LXV, 4). Tunc demum
27   XIII,  XXVI  |         necessariis que tam ad usum hominum quam jumentorum alimentis
28   XIII,  XXVI  |          virtus divina, qua invita, hominum non satis promoventur negotia,
29   XIII,  XXVI  |              Sed ignara futuri mens hominum caeca, revocantem non exaudivit
30   XIII,  XXVI  |        mirabile, et supra opiniones hominum, quod de sua virtute praesumentes
31    XIV,  XXIII |          urbis, sed et mediae manus hominum maxima multitudo. Raimundus
32     XV,  V     |            in civitatibus et magnis hominum coetibus, non omnes pari
33     XV,  XXIV  |           necessitatem, tum ad usus hominum largientibus. Perfecto igitur
34    XVI,  XIII  |     anteibat. Non habet praesentium hominum memoria, quod Latinorum
35   XVII,  V     |           in consiliis super filios hominum (Psal. LXV 4). Nam dum,
36   XVII,  XX    |         ergo tanta tam equorum quam hominum strages, his praedictis
37  XVIII,  XXXIV |         historia; nulla praesentium hominum tenet memoria; nam exceptis
38     XX,  XI    |         vindicat universam. O caeca hominum cupiditas, et omni crimine
39     XX,  XIV   |            ingressum et exitum, tam hominum quam equorum, procurabatur
40     XX,  XIX   |          memoria saeculi praesentis hominum, nunquam legitur accidisse.
41     XX,  XIX   |         Facta est, sed brevis, pax, hominum studio procurata; et foedus
42    XXI,  VI    |           etiam quorumlibet aliorum hominum corda magis solent principibus
43    XXI,  XII   |       imperialium, quas secum supra hominum etiam opinionem trahebat,
44    XXI,  XXI   |           relicta mediatoris Dei et hominum fide, ad gentilem impietatem
45    XXI,  XXIV  |       Arabes interea, infidum genus hominum, videntes quidem casum qui
46    XXI,  XXV   |            videtur amplius opinione hominum) quod tantis principibus
47    XXI,  XXVIII|        cohibente, quaedam incendia, hominum quoque stragem exercuisset,
48    XXI,  XXX   |           in consiliis super filios hominum (Psal. LXV, 5). Nam qui
49   XXII,  XV    |         quod non nisi cum multa tam hominum quam jumentorum potuisset
50   XXII,  XXII  |         dies quindecim, tam ad usus hominum quam jumentorum necessariis,