Liber, Caput

 1      I,  V     |     promittebat sempiternas. Cujus verbis et exemplo commoniti, transitorias
 2      I,  XXVII |             et exercitus primates, verbis pacificis eis locuti sunt
 3     II,  VI    |        imperatoris nuntius, monens verbis pacificis, et tamen in dolo,
 4     II,  XI    |          ducem conveniens, his eum verbis alloquitur: Audivit imperium
 5     II,  XIII  |          ad eumdem virum egregium, verbis pacificis ei locutus est
 6    III,  XX    |        debitum suo ductus spiritu, verbis procacibus dominum exacerbans
 7      V,  V     |        congruis locat stationibus; verbis infundens animos, ad virtutem
 8     VI,  XII   |            Tantam igitur imperator verbis praedicti comitis fidem
 9     VI,  XIV   |       jussionis acciperent. Quibus verbis fidem habentes, ad locum
10    VII,  III   |            cupiens obligare; et ut verbis ejus pleniorem haberet fidem,
11    VII,  VII   |           esset familiaris. Quibus verbis comes persuasus, diem condixit,
12   VIII,  IX    |        sanctae Paulae testatur his verbis: Vidit et Joppen, fugientis
13   VIII,  XVI   |        ministrabant in vasculis et verbis efficacibus eos ad certamen
14      X,  XXVIII|      statim ad consules legatione, verbis amicis invitat eos, ut antequam
15      X,  XXX   |       Domini gratia destituti, nec verbis juvantur, nec admonitionibus.
16     XI,  XXII  |             nuntios domini comitis verbis lacessentes, exprobrare
17     XI,  XXII  |           indignum te fecisti. His verbis dictis, praecepit eum captum
18     XI,  XXVI  |          totius Ecclesiae, blandis verbis et larga munerum profusione,
19    XII,  III   |         properaret intentio, fidem verbis ejus habentes, praestabant
20    XII,  IX    |             circuit diligenter, et verbis competentibus animat instauratas;
21    XII,  XII   |        destitutis, vires et animos verbis et exemplo conferentibus,
22   XIII,  I     |       temporibus gloria fuerit, ex verbis Ezechielis prophetae manifeste
23   XIII,  IX    |           non possent, alios tamen verbis quibus possunt ad resistendum
24   XIII,  XI    |         ejusdem civitatis dominum, verbis pacificis in dolo; qui simplex
25   XIII,  XI    |        simplex et nimium credulus, verbis illius fidem habens, suam
26   XIII,  XIII  |          Damascenorum legatos, cum verbis pacificis, ad nostri capitaneos
27   XIII,  XVIII |        quemque vocat ex nomine; et verbis simul et exemplo commonens,
28    XIV,  V     |      refrenaret impetus. Qui eorum verbis acquiescens, memor injuriarum
29    XIV,  XVI   |      subire. His ita se habentibus verbis, de consuetudine Francorum,
30    XIV,  XXX   |  imperatoris ingressi castra, ejus verbis pacificis, et omni humilitate
31     XV,  IV    |          indicto silentio et plebe verbis amicis ad aliquam tranquillitatem
32     XV,  VII   |      nuntios ad dominum regem, cum verbis pacificis dirigit, petens
33     XV,  XII   |          negatus est indebite. His verbis motus Apuliae dux, sicut
34     XV,  XIV   |    civitatis et reditum ad propria verbis pacificis in dolo, familiarius
35     XV,  XX    |    proposuerant, haereditatis. His verbis motus imperator, et corda
36    XVI,  XIII  |           homo, ab Ainardo vocatus verbis pacificis in dolo, quasi
37    XVI,  XXI   |     perventum iri legiones. Quibus verbis imperator, sicut vir simplex
38   XVII,  XVII  |            ab eodem missus, ut eum verbis ejus salutaret, et de statu
39   XVII,  XXVII |            quam mente conceperant, verbis et nutibus exprimentes.
40  XVIII,  VII   | praediximus, ad propria redeuntem, verbis illius salutarent, et pro
41    XIX,  V     |        suffragia. Legatos enim cum verbis pacificis, ad dominum regem
42    XIX,  XXIX  |         suam exhibens praesentiam, verbis hinc inde tractatis, novissimam
43     XX,  IV    |         adhibitis quos rex de suis verbis participes voluit fieri,
44    XXI,  VIII  |            nihil ponderis in eorum verbis reperissent, erat enim spes
45    XXI,  XV    |          Neapolim degens. His ergo verbis assensum praebens comes,
46    XXI,  XVIII |       juramentum, noluimus amplius verbis inutilibus insistere; solutum
47    XXI,  XXII  |            et tympanorum strepitu, verbis quoque, sicut in talibus
48    XXI,  XXIX  |          cognito rei statu, animos verbis addit, in aciem revocat;
49   XXII,  IX    |        unde factum est, quod eorum verbis seductoriis, rex aurem nimis