Liber, Caput

 1     IV,  XXIV  |          copias, quod futurum erat, animo praesagientes; nam quod
 2      V,  XIII  |     diligenter, quidnam haberent in animo; et quid si urbs obsessa
 3      V,  XVI   |           spiritu humilitatis et in animo contrito coeperunt adinvicem
 4      V,  XX    |         pestem de clinans, abhorret animo, exsecratur in conscientia,
 5     VI,  X     |           vero resumptis viribus et animo de imperatoris praesentia,
 6     VI,  XVI   |           in spiritu humilitatis et animo contrito, contra mundi pericula
 7     VI,  XXI   |      destitutae solatio, resistendi animo simul et viribus vacui,
 8    VII,  VII   |             fraudem quam pertulerat animo revolvens anxietate nimia.
 9    VII,  VII   |          mente compassus, aestuabat animo, quomodo tantam ulcisceretur
10    VII,  XXIV  |          proverbialiter dici solet: Animo cupienti nihil satis festinatur;
11   VIII,  XI    |           spiritu humilitatis et in animo contrito, implorato cum
12   VIII,  XVI   |    iterarent. Quo signo exhilaratus animo dux Godefridus, qui cum
13   VIII,  XXI   |           spiritu humilitatis et in animo vere contrito, nudis vestigiis,
14      X,  XVIII |           vero Joppitae consternati animo, pro his quae audierant,
15      X,  XXII  |         fines; et quos rumor primus animo dejecerat, secundus in spem
16   XIII,  VII   | ministrabant, et in seipsis prompto animo suffragia debita largiebantur.
17    XIV,  XIV   |     restitueretur integritas, prono animo, sicuti sumus filii obedientiae,
18    XIV,  XXI   |           quos patiebatur defectus, animo praeceps, in agendis impetuosus,
19    XIV,  XXV   |        meliorem se habere calculum, animo fervens, suos convocans,
20    XIV,  XXVIII|  praestolabatur subsidium; et, quia animo cupienti nihil satis festinatur,
21     XV,  VI    |           nos acciderat infortunio, animo nimirum sunt vehementer
22     XV,  XXI   |       proxime futura promittens, et animo gerens, magnum aliquid,
23    XVI,  II    |          tamen, quoniam non nocendi animo, sed quadam mentis hilaritate,
24    XVI,  VIII  |         rogamus humiliato in preces animo, quatenus ab injusto dominus
25    XVI,  VIII  |         erant otiosa. Quod utrum ex animo et ex dilectionis sinceritate
26    XVI,  XI    |        amabilis, contritus corde et animo valde compatiens, salutare
27   XVII,  X     |           et de se diffidentibus et animo dejectis propria praesentia
28   XVII,  XXVII |             viri fortes, viribus et animo praestantiores, civium suae
29   XVII,  XXVII |        resumptis viribus et recepto animo, eos gladiis excipiunt et
30   XVII,  XXVII |      converso, mente consternati et animo, moerore confecti, et cordis
31  XVIII,  XXI   |        arrepto itinere, exsultantes animo, tanquam de victoria securi,
32    XIX,  III   |      tradiderat credendum; tum quia animo graviter vulnus imprimebat,
33    XIX,  X     |            residuum superesset, jam animo consternati, per singulos
34    XIX,  XXI   |        proposito amplius diffidere, animo plurimum consternatus. His
35     XX,  XVIII |              domum redeunt, dejecti animo, fati adversitate consternati;
36     XX,  XXXII |              eorum legationem laeto animo et gratanter suscipiens,
37     XX,  XXXIII|        populo libertati restitutis, animo majora concipiens, soluta
38    XXI,  XI    |         quoque ordinatis agminibus, animo proniore occurrunt; decertatur
39    XXI,  XII   |       refricatione urebatur, ut nec animo quies, nec menti consueta
40    XXI,  XXV   |   frequentes assultus, quibus si ex animo res gesta esset, et propitia
41   XXII,  XV    |          comperto, consternati sunt animo universi, et maxime Tripolitanus
42   XXII,  XXV   |      impotens, forti tamen pollebat animo, et ad dissimulandam aegritudinem