Liber, Caput

 1   Prol        |          mater est, eos oportebit sustinere. Haec nimirum frequentius
 2      I,  XV   |          servitutis ad tempus eam sustinere passus sit; non tamen arbitrandum
 3      I,  XXX  |    vallati paludibus vix poterant sustinere, ultro insequuntur, vice
 4     II,  VIII |      Graecos pondus belli amplius sustinere non valentes, infra urbem
 5     II,  XII  |          monetae poterant humeris sustinere; de aereis vero denariis,
 6    III,  II   |          habent, qui belli pondus sustinere valeant; nec ipsi nobis
 7      V,  II   |            nostrorum non valentes sustinere instantiam, et se prae timore
 8      V,  VI   |     impetus et armorum instantiam sustinere non valerent diutius, salutis
 9      V,  XIV  |           ejus potuerunt adventum sustinere. ~
10     VI,  III  |       numero longe superiorem dux sustinere non valens, vix eorum ereptus
11     VI,  XX   |    irruentium pondus se non posse sustinere diutius, ad alia se convertunt
12     VI,  XXI  | dissolutos, nostrorum constantiam sustinere non valentes, fugam inire
13    VII,  XII  |          corum non posset amplius sustinere instantiam, licet solus
14   VIII,  XVI  |   adminiculo, populum transeuntem sustinere potuisset. ~
15   VIII,  XVIII|          praedictus plures posset sustinere. Videntes ergo hostes, quod
16     IX,  XXI  |      incursum et eorum non valens sustinere molestias, legatos misit
17     XI,  III  |       quinque naves ex eis fretum sustinere non valentes, in nostra
18     XI,  XXIII|      periculo non possent nostros sustinere, simulant recessum, tanquam
19   XIII,  VI   |           permutati, belli pondus sustinere non possent. Qui autem in
20   XIII,  XVII |       viribus continue reparatis, sustinere possent assiduos nostrorum
21    XIV,  XXVI |    fratribus quantumlibet adversa sustinere, quam eis sic deficientibus,
22     XV,  XIX  |         et quas nemo regum terrae sustinere posse videretur, seque imparatum,
23     XV,  XXI  |           necessariarum periculo, sustinere posse exercitus. Verumtamen,
24    XVI,  XI   |         possint tam perseveranter sustinere dispendia. Videntes porro
25    XVI,  XI   |         ab his malis, nam diutius sustinere non possumus. Erat autem
26    XVI,  XV   |       consulatur, quam obsidionem sustinere: qua urgente, aut omnes
27    XVI,  XXVI |           non valens indesinenter sustinere molestias, facta est eis
28   XVII,  IV   |       prius fortiter restiterant, sustinere non valentes, in fugam versi,
29   XVII,  V    |          primos vix posse impetus sustinere. Ibi nec machinis, nec multo
30   XVII,  X    |          dierum posset obsidionem sustinere. Timuit ergo populus universus,
31   XVII,  XV   |    resistere et exercituum illius sustinere potentiam, urbes et municipia
32   XVII,  XXV  |      modestius irruentium impetus sustinere. ~
33   XVII,  XXVII|        solliciti et extrema omnia sustinere sine contradictione parati,
34    XIX,  V    |      nostrorum impetus non valens sustinere, plurimis suorum interfectis,
35    XIX,  V    |         id quod aetas illa soleat sustinere. Verum intercurrentibus
36    XIX,  XVI  |   susceperat, quem nullatenus aut sustinere, aut a regni finibus nisi
37     XX,  XVI  |        accessu vix primos impetus sustinere posse judicaverant, nunc
38     XX,  XVI  |         nostrorum impetus possent sustinere. ~
39     XX,  XXXII|       habuit ruinam irreparabilem sustinere. Rex tamen et apud Assissinorum
40    XXI,  XXII |          incendia, suorum stragem sustinere. Egrediens igitur per maritimam