Liber, Caput

 1      I,  XVIII |       sunt dissimulare ad tempus injuriam, quam ad id quod assequi
 2      I,  XIX   |      loci habitatores intulerant injuriam, et impietatem non modicam
 3      I,  XXI   | volentibus indiscretis quibusdam injuriam, quam sustinuerant, violenter
 4      I,  XXI   |         tantam suorum non ferens injuriam, ad arma convolant universi:
 5      I,  XXIV  |        enormem non dissimularent injuriam; sed correptis armis, omnes
 6     II,  II    |   illatam servis Dei dissimulare injuriam; sed parati sunt fratrum
 7     II,  III   |         ne quis rapinam, vim aut injuriam accedentibus ad exercitum
 8     II,  XV    |    plurimum. Sed more prudentis, injuriam dissimulans, praesentes
 9     II,  XX    |        et voluntati esset suorum injuriam ulciscendi facultas, procul
10     II,  XX    |     persuasionibus hortantur, ut injuriam, quam communem reputant,
11    III,  XII   |        suis beneficiis excitaret injuriam; et alios, si quando urbem
12    III,  XV    |   redeunt; et illatam quaerentes injuriam ulcisci, et priores redimere
13     IV,  I     |          quam Tancredo intulerat injuriam. Unde factum est, ut paucos
14     IV,  XI    |        ut illatam ulcisci possit injuriam; ille vero, ut patriam ab
15     IV,  XVIII |       irruunt, nostris damnum et injuriam irrogantes. ~Videntes igitur
16      V,  V     |       Christo illatam ulciscamur injuriam. Mihi, credite, quia nec
17      V,  XVII  |          retribuens. His dictis, injuriam dissimulans, filium secreti
18    VII,  VII   |      quomodo tantam ulcisceretur injuriam. Unde die quadam positis
19     IX,  VIII  |      Quibus ante se constitutis, injuriam omnibus tamen, notam, pandit,
20     IX,  VIII  |        Romanum imperium asserunt injuriam, sed plectendum morte tam
21      X,  VI    |     Tharsum Ciliciae commiserat, injuriam, neminem suorum in urbem
22    XII,  XVII  |          autem tantam non ferens injuriam, collectis ex universo regno
23   XIII,  XXVI  |           ad tantam propulsandam injuriam, et ad ultionem prosequendam
24    XIV,  XIV   | praedicti duo domini, in nostram injuriam fortes, de nostra paupertate
25     XV,  XIII  |        sumpserat auctoritate, in injuriam, ut dicebatur, sedis apostolicae,
26     XV,  XX    | potestatem; aut auctoritatem, in injuriam civium vel principum regionis
27    XVI,  II    |        perficiens in desideriis, injuriam alienis dicebatur inferre
28    XVI,  VIII  |      sicut tenemur, declinabimus injuriam irrogare. Erat autem hic
29    XVI,  XII   |      illorum fastum et a nostris injuriam propulsare cupiens, vitae
30  XVIII,  III   |      omnibus odibilem inferebant injuriam; nam ante sanctae Resurrectionis
31  XVIII,  XIII  |        facile in suam aut suorum injuriam iterum tot nationes in unum
32  XVIII,  XXIII |          abominabilem intulisset injuriam; timens ejus adventum, ne
33  XVIII,  XXXI  |         suam videbatur redundare injuriam. Porro domini imperatoris
34  XVIII,  XXXIII|         posset; tamen ne illatam injuriam aut non sentire videretur,
35    XIX,  IX    |       ulciscendam suam suorumque injuriam, proximos et amicos sollicitat,
36    XIX,  IX    |     propriae, propulsare studeat injuriam, aut pro merenda libertate
37     XX,  XXXII | convocatis regni principibus, in injuriam suam quidquid acciderat,
38   XXII,  VII   |      Christiani nominis perennem injuriam, patere debeat introitus,
39   XXII,  XXI   |     captione fraudulenta, hostes injuriam, locum recipiendo, si eis