Liber, Caput

 1      I,  XII   |     Sanctae Resurrectionis. ~Vere magnus es, Domine Deus noster,
 2      I,  XVII  |        vir illustris dominus Hugo Magnus, domini Philippi Francorum
 3     II,  II    |         cognovimus, quod princeps magnus, illustris et egregius merito
 4     II,  IV    |         cognito quod dominus Hugo Magnus, domini Philippi Francorum
 5     II,  V     |            dominus videlicet Hugo Magnus, Drogo de Neella, Willelmus
 6     II,  VII   |          Asiae urbem Priapum, qua Magnus Alexander potiundi orbis
 7     II,  XIV   |   imperium, a Deo protectum, quod magnus et potens sis princeps,
 8    III,  XV    | Godefridus, comes Raymundus, Hugo Magnus, Balduinus et Eustachius
 9     IV,  XIII  |    Blesensium comes, dominus Hugo magnus; hi a castris domini Boamundi,
10      V,  VI    |         Dei succensus; Hugo etiam Magnus, regii memor sanguinis et
11      V,  XIII  |           nec non et dominus Hugo Magnus, ejus acquieverant postulationi,
12     VI,  I     |            Audientes igitur, quod magnus princeps, de quo supra dictum
13     VI,  V     |            dicentes: Princeps hic magnus, qui cum innumerabilibus
14     VI,  X     |       erat, amplificant. Et licet magnus esset et incomparabilis,
15     VI,  XVIII |        consilio quod dominus Hugo Magnus, dominus quoque comes Flandrensis,
16     VI,  XVIII |          desudarent, dominus Hugo Magnus, qui primae praeerat, ut
17     VI,  XVIII |       favorem. Quod videntes Hugo Magnus, et Robertus comes Flandrensium,
18     VI,  XXI   |          contriverant acies, Hugo Magnus videlicet, et uterque Robertus,
19    VII,  I     |        nuntii ad imperatorem Hugo Magnus et comes Heumacorum; Balduinus
20    VII,  I     |        comes in via defecit; Hugo Magnus non revertitur. Podiensis
21    VII,  I     |            dominus videlicet Hugo Magnus, domini Philippi Francorum
22    VII,  I     | asseverantibus. Dominus vero Hugo Magnus irruentium insidias declinans
23      X,  XI    |      Eadem vero die vel sequenti, magnus ille Arabum satrapa, cum
24      X,  XII   |          dux: dominus quoque Hugo Magnus Philippi regis Francorum
25     XI,  II    |         Rodoan, Turcorum princeps magnus, fines nostros ingreditur,
26   XIII,  XXVII |       gladiis confossus interiit. Magnus princeps, et Deo si vixisset
27    XIV,  XXIX  |         domini regis intuitu, qui magnus et eximius esset princeps
28     XV,  VI    |      intervallum, vir inclytus et magnus apud occidentales principes,
29     XV,  XXIII |     indolis adolescens et futurus magnus ab omnibus dicebatur, imperii
30    XVI,  IV    |       omnibus praedictus princeps magnus Sanguinus occasionem colligens
31    XVI,  XXII  |         suae primicerius Turcorum magnus satrapa, Paramum dictus,
32   XVII,  IX    |       Cecidit ibi inter alios vir magnus et potens, suae perpetuo
33    XIX,  XXIII |        dicitur, cujus primicerius magnus martyr Mauritius legitur
34    XIX,  XXVIII|   composito coepit eum convenire: Magnus princeps es, nobilis, apud
35     XX,  III   |      Willelmus Nevernensis comes, magnus princeps, nobilis et potens,
36     XX,  XX    |         cognovit, quod praedictus magnus et potentissimus princeps
37   XXII,  XIX   |   converterat, ita ut saepedictus magnus et nobilis princeps suorum