Liber, Caput

 1      I,  X     |  ecclesias eorum, quas cum tot et tantis laboribus reparaverant et
 2      I,  X     |  misericorditer respiciens, finem tantis laboribus volens imponere,
 3      I,  XI    |         placens praedicta civitas tantis, ut praemisimus, subjecta
 4      I,  XXVII | unanimiter ruunt praecipites, pro tantis excessibus mortem irrogaturi.
 5     II,  XXII  |         et dignitatem excedentia. Tantis igitur muneribus cumulati,
 6    III,  XVI   |   remedium. Nec solum homines his tantis erant subjecti periculis;
 7     IV,  XIII  |        felices eos reputant, quos tantis mors amica subtraxerat periculis;
 8     IV,  XVIII |        habituri, quomodo et quale tantis malis possent adhibere remedium.
 9      V,  XIII  |     laborem volebat assumere, nec tantis se mancipare periculis;
10      V,  XIX   | sufficientia, retentis. Hos etiam tantis angariis affligebant et
11     VI,  XI    |           et omnem populum tot et tantis molestiis affligit, quod
12     VI,  XI    |         casu fortuito, cum tot et tantis experiri. Testes sunt eorum
13     IX,  VII   |          majores principes ad hoc tantis elaborarent viribus, ne
14     IX,  VIII  |         ingressuri et exacturi de tantis injuriis vindictam. Cumque
15     IX,  VIII  |           nemo est qui dubitet, a tantis principibus, qui pares in
16      X,  V     |           inferentes pericula; et tantis exacerbantes angustiis,
17      X,  XV    |        armorum usum non habentes, tantis impares laboribus, singulis
18     XI,  X     |        consilio, tractant quomodo tantis malis possent finem imponere.
19     XI,  XIV   |    possessiones amplissimas, si a tantis calamitatibus eos, regem
20     XI,  XX    |        rex et populus Christianus tantis laborarent angustiis, illuc
21    XII,  XIX   |        suum a vinculis solverent, tantis se exposuerant periculis,
22   XIII,  III   |  fecunditate compensat. Nec tamen tantis arctatur angustiis; protenditur
23   XIII,  VI    |          peritiam erant assecuti, tantis viribus, tantoque conamine
24   XIII,  XIII  |           Stat omnibus sententia, tantis malis finem imponere; et
25   XIII,  XXVI  |      armis cominus expugnent. Sed tantis conatibus, ex occulto, justo
26    XIV,  XXVIII|       multa inclusorum formidine; tantis enim eos cautes violenter
27   XVII,  I     |       interfuerunt curiae, qui ex tantis convenerant regionibus.
28   XVII,  XXIX  |      dicimus, urbem resignare, ut tantis malis finem imponamus. ~
29  XVIII,  III   |        pulsatis campanis tot [et] tantis, et [tam] studiose, et tam
30  XVIII,  VIII  |           Beneventum obsidet; ubi tantis tam dominum papam cum suis
31  XVIII,  VIII  |         domini papae suasionibus, tantis se laboribus immerserunt
32  XVIII,  XVII  |          et tam fructuosi laboris tantis principibus se dignetur
33     XX,  XX    |      requie, intulerat molestiam, tantis tamque frequentibus sagittarum
34    XXI,  XXV   |    amplius opinione hominum) quod tantis principibus tantam induxit
35   XXII,  VII   |         tempus, aut in perpetuum, tantis malis aliquod possint invenire
36   XXII,  XXVII |     tantorum negotiorum summam in tantis periculis, et tantae necessitatis