Liber, Caput

 1     II,  XII   |        quem usque ad domini ducis reditum obsidem in castris detinuerant,
 2     II,  XX    |         propria quocunque tentare reditum periculo. Quod postquam
 3     IV,  III   |         eum stipendia mereret, ad reditum se parabat; cum ecce cives,
 4     IV,  XIV   |          facilem habere ad castra reditum, fluvio impedimentum ministrante.
 5     VI,  X     |           Blesensium comes, cujus reditum tam principes quam universus
 6      X,  VI    |    arbitrati causa formidinis eos reditum maturare, tanto instant
 7      X,  X     |      evocatus fuerat, ut usque ad reditum domini Boamundi, si quando
 8      X,  XX    |       pudor, nec mortis periculum reditum suaderent. At vero qui in
 9     XI,  VII   |         taedio affecti maturarent reditum et ipsi ad consuetas recurrerent
10     XI,  XXIX  |         inutiliter consumptis, ad reditum se praeparat; post tertium
11    XII,  XVI   |           salute ad suos haberent reditum, castro recepto, permisit
12   XIII,  VIII  |      juxta urbem congredi, parant reditum cum velocitate. Nostri autem
13    XIV,  II    |           annos aliquot post suum reditum suis incumbit negotiis,
14    XIV,  III   |    dimovisse praedicto et iter ad reditum maturasse. Quo cognito,
15    XIV,  XXIX  | tranquillum exitum, et ad propria reditum, indulturum si ei castrum
16     XV,  II    |         legionibus mandatur ut ad reditum se praeparent. Sicque solutis
17     XV,  XIV   |         ad ingressum civitatis et reditum ad propria verbis pacificis
18     XV,  XIV   |       audiens patriarcha, maturat reditum; et assumens sibi vicinos
19    XVI,  X     |  tandemque visum est expedientius reditum ad propria, cum quocunque
20   XVII,  XVII  |      nonnullis nobilibus, dato ad reditum signo, nostros insequi desinunt,
21   XVII,  XVII  |         nocte ad propria maturare reditum; defecerat enim in castris
22   XVII,  XXIV  |           volentibus, interdicant reditum, et omnes ad obsidionem
23   XVII,  XXVIII|          deficere, praetendentes, reditum persuadebant. Alii vero
24   XVII,  XXVIII|       Haec et similia allegantes, reditum dissuadebant; et ut in proposito
25  XVIII,  VII   |        non valens, ipse quoque ad reditum, licet invitus accingebatur.
26  XVIII,  XIX   |         cum rebus suis ad propria reditum, municipium domino regi
27    XIX,  VII   |        molestia haberet exitum et reditum ad propria: quod ei concessum
28    XIX,  XXVIII|    urbibus illis pecunia, maturat reditum et ad inferiora revocat
29    XIX,  XXXI  |        recepit. At vero nostri ad reditum aspirantes, qui navigio
30     XX,  II    |           dominus rex statim post reditum suum urbem dedit Berythensem;
31     XX,  IV    |     dimissi, Kal. Octobr. iter ad reditum arripuimus. ~
32     XX,  VIII  |          ut ad mare descendentes, reditum maturarent ad propria; quod
33     XX,  XVIII |  neglectui. Meminimus tamen, post reditum nostrum, tam a domino rege,
34    XXI,  XXV   |        sanctae Paschae diebus, ad reditum se parat; aptatisque galeis
35    XXI,  XXVIII|        castra non deserens, eorum reditum et aggressionum eventum
36   XXII,  XVIII |        voluntate, ut praediximus, reditum acceleravit ad propria.