Liber, Caput

 1    III,  XXV   |        percurrens Ciliciam, hostium praesidia, quotquot ibi reperit, expugnat,
 2     IV,  I     | abhorrentibus principatum, et eidem praesidia tradentibus, infra paucos
 3     IV,  I     |             etiam sponte deserentes praesidia, fugam inirent nemine persequente.
 4     IV,  IV    |         vicinis munitissima habebat praesidia, de communi proponunt consilio,
 5     IV,  XXI   |      obsidione ad urbes et finitima praesidia, universus se transferret
 6     VI,  V     |       pateret insidiis. Erant autem praesidia quatuor, in quibus major
 7    VII,  V     |          cum populo regionis, eorum praesidia effregit violenter, et effracta
 8    VII,  VI    |             montes, ubi sua habebat praesidia, clam aufugit. ~
 9      X,  I     |     Constantino circa Taurum montem praesidia habebant inexpugnabilia,
10      X,  VIII  |    impervios et assueta confugerant praesidia, ita ut universam nostri
11      X,  XV    |            sibi cives tuta putabant praesidia, domos effringentes, patribus
12      X,  XXIII |            hostium solent expugnari praesidia; nihil omittens eorum quae
13     XI,  VII   |    coeperunt hostiliter degrassari, praesidia quaedam violenter occupantes,
14     XI,  VIII  |         citra Euphratem sua habebat praesidia et Antiochenis vicinior
15     XI,  XXV   |            et quidquid extra munita praesidia reperire poterant, sibi
16    XII,  XIV   |             etiam quaedam nostrorum praesidia obsidere; quo praecognito
17    XII,  XVII  |      quaerebat, utrum munita essent praesidia, et sufficientes equitum
18    XII,  XIX   |  multiplices, quibus solent hostium praesidia impugnari: et instans protervius,
19   XIII,  XVI   |             munita poterat repetire praesidia, tradebat incendiis, et
20    XVI,  V     |              vel magis expediti, in praesidia, quae in urbe esse diximus,
21    XVI,  XIV   |       essent residui, qui ad tuenda praesidia erant deputati, reliqua
22    XVI,  XIV   |         vacuam, exceptis paucis qui praesidia servabant, solis civibus
23    XVI,  XIV   |             declinans periculum, in praesidia se recepit. Obtinuit ergo
24    XVI,  XIV   |           eo modo per dies aliquot: praesidia tamen, quoniam victualibus,
25    XVI,  XXII  |             tanquam locorum periti, praesidia, exspectantes avide Francorum
26   XVII,  IX    |             et dum haberet finitima praesidia in quibus se indemnem cum
27   XVII,  X     |       regere nitebatur: et regionis praesidia adversus hostes, armis viris
28   XVII,  XV    |       molestabat regionem, ut extra praesidia nemo penitus auderet comparere.
29   XVII,  XVI   |          traditae sibi regionis, si praesidia quae adhuc penes se retinebat,
30  XVIII,  XXVIII|              paucos admodum, qui et praesidia tuentur, et rusticorum praestationes
31     XX,  XXX   |            accedere, quidquid extra praesidia reperit, tradens incendiis,
32    XXI,  XIX   |        municipia tamen et civitatum praesidia, alimentis, armis et custodibus
33   XXII,  XVIII |        solent ab hostibus expugnari praesidia, nullas secum detulerat,
34   XXII,  XXIV  |         Tyrensi prominent civitati; praesidia duo, Toronum et Castellum
35   XXII,  XXVIII|           obsessa solent flagellari praesidia, secum deferens; et castris