Liber, Caput

 1     II,  III  |       recepto, dux a rege multis muneribus honoratur. ~Dux igitur,
 2     II,  XII  |                    CAPUT XII Dux muneribus cumulatus sumpta ad tempus
 3     II,  XII  |         ita ut usque ad supremum muneribus cumulati, et divitiarum
 4     II,  XV   |    principes iterum atque iterum muneribus cumulans immensis, cum multo
 5     II,  XVI  |         vocatus introducitur, et muneribus ingentibus susceptis mare
 6     II,  XXII |        excedentia. Tantis igitur muneribus cumulati, ne viae consortibus
 7    III,  XII  |   imperator remittit ad propria, muneribus honoratos. ~His auditis,
 8    III,  XXV  |      Finitimi principes, oblatis muneribus, ei se conciliare festinant. ~
 9      V,  XIII |        tamen cum viro praedicto, muneribus et obsequiis prosequebatur,
10      V,  XVIII|       factionis scelere corrupti muneribus, involvantur. Mutatio vero
11     VI,  XIV  |      cucurrit unanimis; et donis muneribus tam pretiosum multo honore
12    VII,  II   |        benignius, multis donatis muneribus, hilares remittebat ad suos. ~
13    VII,  III  | Christianum fidelem suum, missis muneribus, ut ejus sibi facilius conciliaret
14    VII,  V    |     comitis Edessani nuntios cum muneribus ad fratrem directos, dum
15    VII,  XIII |       sed mox cum equis et aliis muneribus revertebantur. Post dies
16    VII,  XVII |         alienatus animus, missis muneribus, eos sibi reconciliare satagebat.
17    VII,  XXI  |    Tripolitanus multa pecunia et muneribus a nostris pacem impetrat.
18    VII,  XXI  |          aureorum, insuper etiam muneribus in equis, mulis, sericis
19     IX,  XIII |          et cum honestis dimissi muneribus, auctore Domino, sani et
20     IX,  XXII |      esse comperit: unde oblatis muneribus in auro, argento, et equis,
21      X,  V    |          in castris extra urbem, muneribus et honore praeventus, didicit
22   XIII,  I    |  relinquens, prima docuit, ut in muneribus fidei, charitatis et spei,
23   XIII,  I    |        dicentis: Filiae Tyrii in muneribus vultum tuum deprecabuntur (
24    XIV,  V    |       gratia principissae, cujus muneribus corruptus dicebatur, ejus
25     XV,  XIV  |          per Siciliam redeuntem, muneribus et multa praevenerat honorificentia,
26    XVI,  XXIX | solliciti. Unde reges nuntiis et muneribus ad se quisque invitabant,
27  XVIII,  VII  |          studiose declinare; nam muneribus infinitis corruptus, in
28  XVIII,  VIII |  proponit actiones; sed corrupta muneribus curia, justitiam opprimit.
29    XIX,  V    |  resumere posset. Cui Noradinus, muneribus et promissis illectus, sperans
30     XX,  VI   |    patiebatur angustia, an regem muneribus tentet expugnare, et indignationem
31     XX,  XI   | salutationis affatu, datis etiam muneribus, revertebatur. Jamque prosperi
32     XX,  XXVI |      XXVI. Completis negotiis et muneribus cumulati, tam rex quam ejus
33     XX,  XXVII|         honorifice et cum multis muneribus dimissi. Sequenti anno,
34    XXI,  IV   |          cum regiis epistolis et muneribus, cujus in dies praestolabatur