Liber, Caput

 1      I,  XXIX  |  Dicebatur tamen esse eorum qui advenerant numerus ad ducenta millia
 2     II,  VI    |        legionibus quae cum duce advenerant interdixit. Porro principes
 3     II,  XI    |       et principibus qui cum eo advenerant, prout eorum dignitas deposcebat,
 4    III,  XIX   |       frater, cum his qui secum advenerant, devia secutus, maximam
 5     IV,  VII   |        in tanto armorum fulgere advenerant, de exercitu essent, quem
 6     IV,  VIII  |     accessu violenter arcerent. Advenerant praeterea ab Antiochia equites
 7      V,  IV    |         erant, tam qui recentes advenerant quam qui de castris ad eos
 8      V,  X     |       eum, qui in ejus comitatu advenerant, viri quasi ad quatuor millia,
 9     VI,  XVII  |       alii nobiles, qui in ejus advenerant comitatu. Episcopus vero
10    VII,  XVII  |         qui cum comite Tolosano advenerant ejus familiares et domestici,
11    VII,  XX    |    victores in castra redeunt. ~Advenerant praeterea Constantinopolitani
12   VIII,  IX    |    quousque illi qui in navibus advenerant, sarcinas composuissent
13   VIII,  X     |          CAPUT X. Qui in classe advenerant, ad exercitum se conferunt,
14   VIII,  X     |        quotquot enim de navibus advenerant, ejus se adjunxerant castris,
15   VIII,  X     | Praeerat autem Januensibus, qui advenerant, quidam nobilis Willelmus
16     IX,  X     |        in nostrorum qui de novo advenerant supplantationem molirentur
17     IX,  XII   |        gravi multitudine hostes advenerant, quodque tam in vicino castra
18      X,  XVII  |       Dicebantur autem esse qui advenerant, praedictum principem secuti,
19      X,  XIX   |       XIX Principes qui de novo advenerant Tortosam capiunt, et captam
20      X,  XXX   |     vita diffiderent. Qui autem advenerant, alimentorum infinitas secum
21     XI,  III   |         qui in classe illuc jam advenerant. Juxta ergo praedictum consilium,
22     XI,  XIII  |       studio vehementi arctare. Advenerant autem, ut eidem urbi ministrarent
23    XII,  XXI   |         procul dubio pugnarent, advenerant; sed viso nostrorum apparatu
24   XIII,  XXVI  |  terribiles, nimiumque suspecti advenerant, nunc hoste quieto et etiam
25     XV,  X     |          Dumque hi qui recentes advenerant, certatim vires experiuntur,
26   XVII,  VII   |  pertulerant aliis qui recentes advenerant, tantorum fructus laborum
27   XVII,  XXIV  |          quotquot illo transitu advenerant, ante urbem adessent; peregrinorum
28  XVIII,  XXIV  |         quam suorum, qui cum eo advenerant, diligenter quaerit; et
29  XVIII,  XXVIII|       qui de exercitu principis advenerant, ad locum perveniunt destinatum,
30    XIX,  VIII  |     incurrit pene irreparabile. Advenerant illa tempestate quidam nobiles,
31    XXI,  XXX   |      aliis nobilibus viris, qui advenerant, apud Tiberiadem properat;
32   XXII,  XVIII |         Ne solum qui per terras advenerant, has tantas civibus obsessis
33   XXII,  XVIII |       proficerent, qui per mare advenerant, de mandato Salahadini in
34   XXII,  XXVIII| princeps Rainaldus, quod hostes advenerant, proposuit, improvide satis,