Liber, Caput

 1      I,  XXI  |   consilio, viam, qua tota die venerant, relegentes, revocatis legionibus,
 2     II,  II   |  aliquot cum legatis qui ad se venerant, duci et principibus in
 3     IV,  VIII |         Turci qui ab Antiochia venerant, discesserant ab Artasia,
 4      V,  XXIII|    gratia exercendae virtutis, venerant subsidium: hi locorum ignari,
 5    VII,  II   |      Hierosolymam, cujus causa venerant iterum principes se accingerent,
 6    VII,  V    |       et ipsi etiam qui ad hoc venerant, mirarentur. ~
 7    VII,  VI   |      quantitate, his qui ad se venerant, quorumque ope urbes et
 8    VII,  XIX  |       missi a calipha Aegyptio venerant, ut praemisimus, descenderant
 9   VIII,  XV   |    nostram machinam fascinatum venerant. ~Nocte igitur circa diem
10     IX,  XIX  |   principes qui in expeditione venerant, essent ad propria reversi,
11     IX,  XIX  |   Urbes autem, quae in nostram venerant ditionem, paucae admodum
12     XI,  XIV  |     Hierosolymam, cujus gratia venerant, adierunt. Rex igitur cognito
13     XI,  XIV  |        responderunt quod ad id venerant et ea intentione ferebantur,
14   XIII,  XV   |   Erant autem qui in subsidium venerant obsessorum, equitum septem
15   XIII,  XVII |     autem qui novi recentesque venerant, mos erat et consuetudo,
16   XIII,  XXVI |        fidem secuti, in regnum venerant. Unde de eorum confisi viribus
17   XVII,  IV   |     eorum qui eis in subsidium venerant, copiae, intelligentes quod
18   XVII,  VI   |        compulsi, eadem via qua venerant, in regnum sunt reversi.
19   XVII,  XXV  |    rudes vero, et qui recenter venerant, gloriae cupidi, ut vires
20  XVIII,  XVII | nobilium fortiumque qui cum eo venerant, deses et sine fructu jaceret
21    XIX,  XV   |   transierat, recursa per quam venerant via, juxta eamdem urbem,
22    XIX,  XXIV |    nostri, per viam unde prius venerant, redeunt. Pervenientibus
23    XIX,  XXXI |        aspirantes, qui navigio venerant, sumptis ad iter necessariis,
24     XX,  XVIII|     his qui in eorum subsidium venerant, ad nostrorum castra, pro
25     XX,  XVIII|       succensis, qui terrestri venerant itinere, dominum regem secuti,
26     XX,  XVIII|        regem secuti, eadem qua venerant via in Syriam revertentes
27     XX,  XVIII|   civitatem. Qui autem navigio venerant, omine sinistro et infaustis
28     XX,  XXV  |   secum de negotiis pro quibus venerant, sollicitos habentes tractatus,
29    XXI,  V    |       qui in prima expeditione venerant, tractaremus. Praedictus
30    XXI,  VIII |     aliis qui in auxilium ejus venerant, experiri; ne autem et hoc
31    XXI,  XV   |       CAPUT XV. Qui cum comite venerant, seducunt eum, monentes
32    XXI,  XVI  |     imperiali ad dominum regem venerant, arbitrantes tempus esse,
33    XXI,  XXX  |   nobilium comitatu applicuit. Venerant, ut praemisimus, nobiles