Liber, Caput

 1      I,  XI   |       pietate compati vellet, et remedium procurare his quae nos premunt
 2      I,  XI   |    protestari, et ad properandum remedium diligenter singulos invitare.
 3     II,  II   |     adhibuimus, rei periclitanti remedium providentes. Unde et priorum
 4     II,  XVII | confugientes, praesens captabant remedium. Accidit tamen quadam die,
 5    III,  XVI  |   invenire non poterant, humoris remedium. Nec solum homines his tantis
 6     IV,  II   |          ut praediximus, ut suis remedium aliquod adhiberet molestiis,
 7     IV,  V    |         desperati more, quaerens remedium ubi non erat, per fenestram
 8     IV,  XVIII|    tantis malis possent adhibere remedium. Tandemque post multas diversi
 9     IV,  XXI  |      tanto malo praesens aliquod remedium adhibere. Nam licet bini
10     IV,  XXIII| conveniens huic morbo inveniemus remedium. Sic itaque soluto principum
11      V,  VI   |         salutis unicum erat fuga remedium, cujus spe frustrati penitus,
12      V,  XVIII|         possit conveniens aptari remedium, et cura competens adhiberi.
13     VI,  IV   |    principes, ut huic tanto malo remedium procurarent. Factumque est
14     VI,  XIII |         solatium, nusquam contra remedium inveniretur. Majores et
15    VII,  XII  |    utrique morbo congruum aptare remedium, certus tamen quod alii
16   VIII,  VII  |  indigentibus et populo sitienti remedium ministrarent. Cives tamen
17   VIII,  VII  |      utentes, poterant procurare remedium; verum hi quibus equorum
18      X,  XVIII| exercitatos, unicum credunt esse remedium, ut missa legatione ad dominum
19     XV,  X    |  castello erant, non erat omnino remedium invenire; non inveniebatur
20     XV,  XXII |         principe, posse adhiberi remedium: si laesa manus, in qua
21    XVI,  XVI  |       portis, quasi id singulare remedium et unica via sit salutis,
22   XVII,  X    |      protectionis afferre posset remedium. Relicta enim erat in reipublicae
23  XVIII,  I    |         importunitatem praebente remedium, vel gratia pietatis muscas
24  XVIII,  XXXIV|        ea, usque in diem obitus, remedium sensit, aut convalescentiam.
25  XVIII,  XXXIV|        de die in diem exspectans remedium. Ubi autem aegritudinem
26    XIX,  V    |         contra impetus nostrorum remedium, ruptis aggeribus, qui fluvium
27    XIX,  X    |          gratissimam et praesens remedium videretur suscepisse; sperabant
28    XIX,  XXVII|        rebus desperatis praesens remedium satagat invenire, et pereuntibus
29     XX,  XVII |     vicinarum aspergine aquarum, remedium consequebantur. Fiebant
30   XXII,  VII  |      periclitanti tentet afferre remedium. Alexander papa vita decedit. ~
31   XXII,  VII  |      nullum in proximo sperantes remedium; jam enim non solum persona
32   XXII,  VII  |       possint invenire et aptare remedium. Timebamus enim, ne forte
33   XXII,  VII  |       nullum studeremus adhibere remedium. Dominus igitur patriarcha,