Liber, Caput

 1      I,  V    |          et opprobria; tum eos et publice et secretius ad longanimitatem
 2      I,  VII  |       missa voce praeconia, edici publice mandat, ut retransito flumine
 3      I,  XVI  |       fidem. Et quia verbum illud publice diceretur: Occupet extremum
 4      I,  XXII |       regiam proferens jussionem, publice convenit, dicens: Sermo
 5     II,  III  |           universa, et seorsum et publice voce praecepit edici praeconia,
 6     II,  IX   |         luce reddita, edictum est publice, ut ad arma populus consurgeret:
 7     II,  XII  |            Imperator vero, edicto publice manifestato, poena mortis
 8    III,  VIII |      lacum discursu, decretum est publice et voce indictum praeconia,
 9    III,  XX   |          ut civibus ad se vocatis publice minaretur; quod nisi Tancredi
10     IV,  I    |    stimulis et virtutis ejus quae publice praedicabatur aemulus, socios
11      V,  XIV  | sollicitus. Cumque voce praeconia publice mandatum esset cohortibus
12      V,  XX   |       castrorum ambitum, edicitur publice universis de equestri ordine,
13     VI,  XVI  |        sopori. Edicitur praeterea publice, et voce praeconia nuntiatur
14     IX,  III  |     imputaretur, vim sibi illatam publice asserebat. Dominus igitur
15   XIII,  XV   |           Convenit ergo apud eum, publice convocata universa de toto
16    XIV,  XVI  |        curia erat frequentissima, publice, et more accusatoris objicit
17    XIV,  XVIII|       infremuit vehementer. Sermo publice unus in omnium ore vertebatur,
18    XIV,  XVIII|         illo, neque secreto neque publice, vel ante vel post membrorum
19     XV,  I    |    praeconia, et edicto imperiali publice mandatur primiceriis, centurionibus,
20    XVI,  II   |           laederet, eis in faciem publice jacularetur; quae tamen,
21    XVI,  XI   |       Erat autem nostris indictum publice, ut defunctorum corpora
22    XVI,  XXI  |  compulerunt exercitum. Dicebatur publice, nec a verisimili multum
23   XVII,  XV   |          pervenit. Dicebatur enim publice, et vere sic erat, quod
24  XVIII,  XXXI |         amici, imperiales nuntios publice conveniunt, alterutrum duum
25    XIX,  II   |     conviciorumque quae in eum et publice saepius, et clam ferebantur,
26    XIX,  XX   |         opinari, nisi et id ipsum publice praedicaret; adjecit etiam
27    XIX,  XX   |          sequaces ejus, maledicta publice jaculari, et alium ritum,
28   XXII,  XIX  |        posse diceretur, sed etiam publice dicebatur, quod corruptis
29   XXII,  XXIII|       colligi debet. Decretum est publice, quod in qualibet civitate
30   XXII,  XXV  |      regni statu anxie solliciti, publice contestabantur, praedictum
31  XXIII,  I    |           propositum, patriarcham publice convenit, diem sibi praefigi