Liber, Caput

 1      I,  XXIII |          absentia, coepit insanire vehementius; et conglobati seorsum ab
 2      I,  XXVI  |            Dumque Turcos instantes vehementius, spe obtinendae salutis,
 3     II,  XX    |            taedio laborum fatigati vehementius, ita ut multos non solum
 4    III,  XV    |     Irruentes igitur nostri solito vehementius, et protervius instantes
 5     VI,  IX    | invalescente, affligebatur populus vehementius: unde prae angustiarum multitudine
 6    VII,  IX    |          tantoque nostri instabant vehementius undique urbem impugnantes,
 7    VII,  XXIII |        conflarent odia, et in suum vehementius irritarent interitum, mutato
 8   VIII,  XV    |      redeunt in idipsum, et solito vehementius impugnatur civitas. Pereunt
 9      X,  VIII  |            comes instari praecipit vehementius et igni ad ostia speluncarum
10      X,  XX    |         Oppressi itaque irruentium vehementius ingenti multitudine, et
11      X,  XX    |     adinvicem, iterato se ingerunt vehementius, et nostros, ut praediximus,
12     XI,  III   |        facti animosiores, hostibus vehementius instant; et implorato de
13     XI,  XIII  |   adinvicem, quadam die dum solito vehementius urbem in pluribus locis,
14     XI,  XXXI  |          molestia, coepit laborare vehementius, ita ut de vita periclitans
15    XII,  XVI   |          perveniens rex, impugnato vehementius praesidio, quadraginta milites,
16   XIII,  IX    |             et civium impugnationi vehementius instant. ~
17   XIII,  XIII  |         famis importunitate solito vehementius laborantes, alias ingrediuntur
18   XIII,  XVI   |       irruunt in se, hostium more, vehementius; et armis protervo studio
19   XIII,  XIX   |           diebus decem et octo eam vehementius impugnassent, cives ad deditionem
20    XIV,  XXIV  |           collocatis, urbem coepit vehementius arctare. ~
21     XV,  XI    |         impugnandam urbem accendit vehementius. Interea qui in machina
22  XVIII,  XVIII |          pollicendo praemia, urbem vehementius impugnare; dumque certatim
23  XVIII,  XIX   |            dumque circa praesidium vehementius instaret ut ei traderetur,
24  XVIII,  XIX   |      incumberet negotium, instabat vehementius, et dum quisque optimos
25  XVIII,  XIX   |            tanto coeperunt instare vehementius, quanto interiores eis videbantur
26     XX,  XXXIII|          pace impetranda instarent vehementius, suscepta pacta pecunia
27    XXI,  VI    |            insurgeret et fatigaret vehementius. Quod tamen evacuatis nostris
28    XXI,  VIII  |           factus potentior, solito vehementius insolesceret, eidem favor
29    XXI,  XVII  |      Flandrensis iterum contra nos vehementius coepit inflammari, dicens: