Liber, Caput

 1   Prol         |      praemisimus, quo tempore et quanto, servitutis jugum passa
 2      I,  III   |                       CAPUT III. Quanto tempore sub alternis dominiis
 3      I,  V     |         violentis irruptionibus, quanto dies erat solemnior, tanto
 4      I,  VI    |         humiliter significant in quanto moerore et in quanta desolatione
 5     II,  XX    |          luce meridiana clarius, quanto odio populum prosequebatur
 6    III,  XX    |           velut uterini fratres, quanto tempore incesserant, habentes
 7    III,  XXV   |      reversus est. Audierat enim quanto quamque periculoso casu
 8     VI,  VI    |        confusionem retorsum est: quanto sane a contemptibilioribus,
 9     VI,  VII   |     eratque eis tanto molestior, quanto pluribus providentes, indigebant
10    VII,  I     |  delictum hoc, tanto notabilius, quanto ipse genere erat praeclarior:
11    VII,  I     |  conspectius in se~Crimen habet, quanto qui peccat major habetur. ~
12    VII,  IX    |       undique urbem impugnantes, quanto cives deficere et eorum
13    VII,  XXIII |    noster discesserat exercitus, quanto poterat studio, turres reparari
14   VIII,  XV    |         in turribus lacessentes, quanto poterant studio et indefessa
15   VIII,  XXI   |   jucunditate, quanta devotione, quanto pii fervore desiderii, ad
16      X,  VI    |        tanto instant protervius, quanto eos amplius timore dejectos
17      X,  XX    |       tanto instantes animosius, quanto eos ordinem solitum magis
18     XI,  XIX   |          melius facere poterant, quanto status nostri pleniorem
19     XI,  XXIV  |     acrius contendunt resistere, quanto vires hostium minores conspiciunt
20    XIV,  IV    |        regionis illius magnates, quanto poterant studio, ejus impiis
21    XIV,  XII   |      apostolicam benedictionem. ~Quanto munificentiae supernae benignitas
22    XVI,  IX    |          Nostri autem e diverso, quanto ad hoc magis eos vident
23  XVIII,  XIX   |      coepto simul instant operi, quanto praedictum magnificum virum
24  XVIII,  XIX   |   coeperunt instare vehementius, quanto interiores eis videbantur
25    XIX,  II    |        occurrebat iste defectus, quanto in fratre fuerat sermonis
26    XIX,  XV    |        terram prostrati, manibus quanto altius arenae imprimere
27    XIX,  XVII  | prioribus elegantiora inveniunt, quanto quae prius viderant vulgaribus
28    XIX,  XXVII |      terram prosternunt arbores, quanto vix labore ab initio fuerant
29     XX,  XXVIII|   Noradino et Turcis conjunctus, quanto vix inter se solent fratres